Informatiepunt arbeid en sociale zekerheid
De weblog van dit informatiepunt is opgezet door de Vereniging Bijstandsbond Amsterdam en verbonden met de website van die vereniging. Zie http://www.bijstandsbond.org Op deze weblog worden regelmatig nieuwtjes gepubliceerd die te maken hebben met arbeid en sociale zekerheid of er wordt commentaar geleverd op nieuws van anderen
dinsdag, november 18, 2008
Ook daklozen slachtoffer dwangarbeid
Ruud Donker – 17.11.2008 13:15
In Nederland is dwangarbeid een zeer geliefd middel van gemeenten om maatschappelijk minder geslaagden in het gelid te houden. De Arnhemse rechtbank heeft hieraan onlangs gelukkig enigszins paal en perk gesteld, maar de gemeenten geven zich niet zomaar gewonnen. Ook daklozen zijn sinds jaar en dag de pineut.
OOK DAKLOZEN GEDWONGEN TOT DWANGARBEID
Uit onderstaande reactie op een artikel in NRC-Handelsblad van 4 november jl., waarin de uitspraak van de Arnhemse rechtbank van 08-10-08 wordt besproken dat gemeenten niet zomaar bijstandsgerechtigden gedwongen te werken mogen stellen, blijkt dat ook daklozen in Nederland de dupe zijn dit beleid van de gemeenten:
“Ik verblijf in Zwolle in een nachtopvang Nel Banninkhuis en overdag in de dagopvang Bonjour van het Leger des Heils en daar worden dak en thuislozen waaronder asielzoekers aan het werk gezet met papierprikken wat hun 5 euro per uur oplevert. Dit onder het mom van sociale activering maar wat erop neerkomt dat zij de rotzooi op moeten ruimen die andere burgers op straat en in parken achterlaten.
Bij de opvang aan de Pannekoekendijk worden daklozen verplicht om vanaf 9.30 tot 12.30 uur ook papier te prikken wat hun over 3 uur werk ook maar 5 euro oplevert en waarbij de daklozen constant worden gecontroleerd of zij niet gaan zitten. Zelfs in de stromende regen zijn zij verplicht om papier te prikken.
Deze verplichting wordt hun opgelegd met het CAD, Leger des Heils, in samenwerking met de CDA wethouder Zorg en Welzijn en maatschappelijke opvang de heer. E. Dannenberg, voorheen directeur van het CMO Zwolle van het Leger des Heils Ook in Zwolle opgericht het uitzendbureau Paurpus bv. voor de zogenaamde bijzondere doelgroepen waaronder dak en thuislozen vallen.
Daklozen worden verplicht om 4 dagdelen van elk 8 uur per dagdeel zware werkzaamheden te verrichten en krijgen daar per uur 50 eurocent voor. Komt de dakloze niet opdraven voor deze werkzaamheden
dan word hij of zij gekort op de uitkering voor levensonderhoud of de uitkering word stopgezet.
De dakloze mag maximaal 20 euro per week verdienen bovenop zijn uitkering met dit gegeven dat daklozen maanden moeten wachten op toewijzing van een uitkering en waarbij een voorschot van 90% niet word toegekend op de uitkering tot de rechtmatigheid is bewezen. De eerste Kamer heeft besloten dat met ingang van januari 2007 de bijstandsgerechtigde recht heeft op dit voorschot voor levensonderhoud. Veel gemeentes houden zich niet aan deze verplichting
Het gegeven van de slavenarbeid bij Pauropus bv ligt bij de Vakcentrale FNV en Tweede Kamerfracties, maar er word niets mee gedaan. Pauropus bv. is opgericht door ambtenaren van de afd. bijzondere doelgroepen Zwolle in 2004 en werd ondersteund en gesubsidieerd door het ministerie van SZW.
Daklozen worden ook onbetaald te werk gezet in en rondom de WRZV- hallen voor het opbouwen van evenementen en de kerk op zondag en bardiensten op feestavonden en tijdens het zaalvoetbal door de stichting SSW die de hallen beheert en de Hr. Joop van Ommen directeur van deze hallen die hij huurt van de gemeente Zwolle en waar deze Joop van Ommen al jaren beweert dat hij een praktisch opgeleid hulpverlener is met verstand van de psychiatrie en zogenaamd sociaalbevlogen is met het lot van dak en thuislozen maar waar het alleen omgaat om de subsidies voor eigen gebruik.
Dit is een algemeen publiek geheim dat ontkend word door het gemeentebestuur die de welzijnswet van 1994 niet heeft nageleefd mede omdat er geen toezicht is vanuit de Rijksoverheid op het autonoom beleid van gemeentes en waar de 43 centrumgemeentes die zich bezig houden met maatschappelijke opvang de niet geoormerkte specifieke uitkering voor de opvang voor andere doeleinden gebruikt hebben te controleren via de gemeentelijke rekenkamer commissies.
Christelijke partijen binnen het college van B&W en de gemeenteraden kennen de subsidies toe aan hun geloofsgenoten van de zogenaamde Christelijke Welzijnsorganisaties het leger des Heils etc. en hebben daar nog persoonlijke belangenverstrengelingen bij zoals werkgelegenheid en inkomsten zie webtitel: http://www.groephop.nl/zwolle.htm
.
Uberhaupt is er in Zwolle geen 24 uursopvang met zorg en hulpverlening voor dak en thuislozen en wordt de opvang uitbesteed aan het Leger des Heils en een illegale opvang de Herberg achter de WRZV- hallen in Zwolle waar de drie Zwolse woningcorporaties woonunits financieren met huurdersgeld en waar RIBW Zwolle e.o. beweert zorg en hulpverlening te bieden aan dak en thuislozen wat niet zo is en waar deze Herberg 153.000 euro ontvangt van de gemeente voor 15 slaapplaatsen.
Inlichtingen te verkrijgen bij de landelijke vereniging voor thuislozen te Amsterdam lvt@thuisloos.net en jettyalberts@home.nl de voorzitster van de LVT woonachtig in Emmen.
En de nachtopvang Nel Banninkhuis is niet geschikt voor verblijf en overnachting en waar de verwarming al maanden kapot is en waar de Inspectie voor de Gezondheidszorg niet komt controleren.”
zwols nieuws-school of media; http;//www.zwolsnieuws.nl/smartsite.net?id=5151 of op google te vinden.
VIDEO
Wat vindt de Zwolse dakloze van uitzendbureau? Video over uitbuit/uitzendbureau Pauropus bv.
In Eindhoven bestaat het al, een uitzendbureau voor daklozen. Jan ten Bloemendal zou zo’n uitzendbureau ook graag in Zwolle zien. Wat vindt de Zwolse dakloze van dit idee?
Daklozen runnen bouwmarkt
8 JULI 2006 – ZWOLLE – Joop van Ommen ( WRZV-hallen) heeft een nieuwe poot aan zijn activiteitenprogramma voor dak- en thuislozen toegevoegd. Samen met ‘uitzendbureau’ Pauropus en de gemeente is Van Ommen op de Marslanden een tweedehands bouwmarkt begonnen.
Het mes snijdt aan twee kanten: dak- en thuislozen krijgen een zinvolle besteding en de minderbedeelden kunnen goedkoop aan spulletjes komen.
Bij Pauropus vinden dak- en thuislozen al een zinvolle besteding. De medewerkers verrichten onder meer bouw- en sloopwerkzaamheden. De spullen die van de sloop gered worden, gaan bij de tweedehands bouwmarkt aan de Nervistraat 10 de verkoop in. Desgewenst bezorgen de Pauropus-medewerkers aan huis en montage is ook geen probleem. ‘Elke dag zijn vijf man in de bouwmarkt actief. Het is goed voor de doelgroep, want die krijgt een zinvolle besteding. Werk is zo belangrijk, daarmee hou je ze van de straat’, zegt Van Ommen. ‘Bij de WRZV-hallen heb ik dagelijks vijftien tot twintig man aan het werk. Als je die mensen aan de slag helpt, blijven ze van de straat en heeft niemand last van ze.’
Bij Pauropus weten ze alles van mensen weer aan de gang krijgen. Het bureau werd met steun van de gemeente opgezet. Tot 1 januari volgend jaar geniet Pauropus gemeentelijke steun, maar na die datum moet het zichzelf kunnen bedruipen. ‘We werken voor de gemeente, voor instellingen, maar kunnen ook gewoon voor de particulier aan de slag’, zegt commercieel directeur A. Hoeksema.
De Zwolse woningcorporaties zijn klant, maar ondersteunen ook het bouwmarktinitiatief. ‘We zijn nu contacten aan het leggen met de wijde regio – we zijn niet alleen actief in Zwolle’, legt Van Ommen zijn pogingen uit om aan zoveel mogelijk spullen voor zijn bouwmarkt te vinden. ‘Ook in de regio heb je lastige mensen die op straat leven. Geef ze een zinvolle besteding. Het is de kunst om de groep die op straat leeft zo klein mogelijk te houden. We hopen ook op steun van bedrijven. En dat die bedrijven Pauropus inschakelen bij werkzaamheden. We moeten die bedrijven over de streep krijgen’, doet Joop van Ommen een oproep.
Opmerking:
Op aansluiting van het artikel dat Jopie splinter niet meer gelukkig nodig is bij het horecagebeuren bij het Ooosterenkstadion moet ook nog het uitzendbureau Pauropus bv. vermeld worden opgericht in 2004-2005 door de toenmalige ambtenaren van de afdeling bijzondere doelgroepen van de gemeente Zwolle de Hr. Eelke Blokker en Hr. Geert Kuper die samen met Joop van Ommen het concept hebben uitgedacht van dit uitzendbureau om zo dakloze zwervers onbetaald te werk te zetten in en rondom de WRZV sporthallen zoals de snackkraam bij de Whytermeplas en Oosterenstadion en een bouwmarkt aan de Nervisstraat in de Marslanden ook vallend onder Joops “Handelsonderneming” zodat hij geen duurbetaalt personeel hoefde aan te nemen. En deze sociale uitbuiting gebeurde met instemming van de gemeenteraad van Zwolle met hun ” hoog democratisch “gehalte en waar burgers geen inspraak hebben want alles is al van tevoren bekokstoofd,kijk maar naar de Oude Mars met een jury van ambtenaren die Delta Wonen als winnaar uitriepen in de competitie met t”Zand”.
Delta Wonen die met de twee andere Zwolse woningcorporaties teveel bestuurlijke macht hebben binnen het gemeentebestuur van Zwolle en dan heb men het over een democratische volksvertegenwoordiging die een gemeenteraad moet voorstellen
Er werden toen in oktober 2003 al vragen over gesteld door de SP fractie aan het college van B&W van Zwolle over de onbetaalde werkzaamheden bij de WRZV sporthallen en daarbuiten maar die deden het met de dooddoener af van beschuldigingen van derden en gingen gewoon door met het schenden van sociale rechten van mensen onder ogen van de VVD,CDA en PvdA en Groenlinks/de Groenen,D”66 en SP plus de Swollwachtfractie en die het hadden over “sociale activering” van daklozen,ex-gedetineerden en WIA klanten.
Zie ook op de googlefunctie;Indymedia “ook daklozen moeten verplicht papier prikken ” en sta verbaasd hoe gemeentes het Europees Sociaal Handvest en Europese Verdragen schenden in het kader van hun uitleg van de Wet Werk en Inkomen.
Van Ommen ‘als huisvuil buiten gezet’
door Michael Amsman. vrijdag 25 juli 2008
05:55
ZWOLLE – Na vijf jaar trouwe dienst is hij niet meer nodig voor de catering tijdens de thuiswedstrijden van FC Zwolle. Kan gebeuren, zegt Joop van Ommen, maar de manier waarop hij aan de kant is gezet zint hem niet.
Daklozen die onbetaalt te werk werden gezet bij het Oosterenkstadion en Joop van Ommen stak de opbrengst in zijn zak en speelt er mooi weer mee.
•Eén nieuwe partij voor alle horeca
“Het gaat me niet om de paar dooie rotcenten die ik niet beur, het gaat erom dat niemand me even heeft gebeld. Ik moest er zelf achter komen!”
Maandagmiddag, vijf dagen voor de afscheidswedstrijd van Jaap Stam, belde Van Ommen met het kantoortje van FC Zwolle. Of hij woensdag de spullen alvast klaar kon zetten voor de catering tijdens de wedstrijd. Dat was niet meer nodig, hoorde hij; er was een andere oplossing gevonden voor de catering. Van Ommen: “Ik kwam kennelijk niet meer in het plaatje voor. Maar niemand die de moeite nam mij even te bellen. Als ik zelf niet had gebeld en woensdag binnen was gestapt, was ik dan weggestuurd?” Wat het nog wranger maakt, zegt hij, is dat de club hem vier weken geleden wél belde toen er geld nodig was. “Voor het schoolvoetbal. Dat heb ik nog voor vijfhonderd euro gesponsord.”
Van Ommen verwierf vijf jaar geleden de zogeheten ‘platte horeca’ in het stadion. Tegen een pachtsom van 15.000 euro per jaar mocht hij tijdens wedstrijden en open dagen vanuit zes kraampjes koffie, frisdranken en snacks verkopen. Daarbij was een belangrijke rol weggelegd voor de dakloze mannen en vrouwen die in de WRZV-hallen onderdak vonden. “We hadden altijd wel acht man achter de kraampjes staan. Ze vonden het mooi werk en zo konden ze de wedstrijd bekijken.” Zijn mensen leefden toe naar de afscheidswedstrijd van Jaap Stam, die recentelijk nog een voetbaltoernooi voor daklozen heeft geopend. ” Daar praten ze al weken over. Stam is toch een beetje hun held, hè. Nou ja, gelukkig wordt de wedstrijd op tv uitgezonden.”
Zijn vrouw Joyce, die de laatste jaren de catering bij FC Zwolle runt met haar bedrijf Conrad Catering, heeft de teleurstelling snel van zich afgezet. “Weet je hoe ze het zei: we hebben werk genoeg, we kunnen wel een stootje hebben, maar ik mis het fatsoen. En zo is het. We zijn vijf jaar lang heel loyaal geweest naar FC Zwolle, maar dat is niet beantwoord.” Manager Edgar van Perlo kan er niets aan doen, denkt Van Ommen. “Die is best van goede wil, maar hij heeft natuurlijk weinig te vertellen. De projectontwikkelaars hebben FC Zwolle in hun greep.”
Hij heeft ‘geen idee’ waarom hij ‘als huisvuil buiten gezet’ is, zegt Van Ommen. “Niet omdat ik geen FC Zwolle-hart heb, lijkt me. Voor de consumpties van de vrijwilligers rekende ik altijd half geld, en nog moet ik het geld daarvoor krijgen.” Het zal te maken hebben met de ‘onrust’ rondom de bouw van het stadion, denkt de ondernemer. “Al maandenlang doen allerlei geruchten de rondte. Het fijne weet ik er niet van, want ik kan de hoofdrolspelers niet bereiken.” Met veel moeite kreeg hij wel WimSalomons aan de lijn, die na een conflict de catering van het stadion kwijt was geraakt. “Wim zwoor dat hij had geregeld dat ik de platte horeca zou behouden. Zijn advocaat was daarbij aanwezig.” Hij rekent echter nergens meer op, zegt Van Ommen. “De cateraar die de restaurants gaat runnen zal het er wel bij gaan doen. Maar wat zo raar is: er is nog steeds geen naam bekend.”
Geert Kuper en Eelke Blokker waren samen met Joop van Ommen medeoprichters van uitbuit/uitzendbureau Pauropus bv.
‘Je kunt ze niet op een onbewoond eiland neerzetten of naar de maan sturen’
Geert Kuper en Eelke Blokker zijn medewerkers van de afdeling Leefbaarheid, Veiligheid
en Bijzondere Doelgroepen Gemeente Zwolle, eenheid Wijkzaken. Zij zetten zich onder
andere in voor dak- en thuislozen of mensen die dakloos dreigen te worden en hebben
regelmatig overleg met Joop van Ommen. Geert Kuper maakte begin jaren ’90 kennis
met Joop.
‘Destijds, in 1993, werkte ik bij de reclassering. Wij zochten een plek waar moeilijk
plaatsbare alternatief gestraften terecht konden en kwamen bij Joop terecht. Joop zag wel
wat in mijn zienswijze en de manier waarop ik de zaken heel praktisch wilde aanpakken,
zonder teveel geklets, zonder de geitenwollensokken vergadercultuur. Hij ondernam met-
een actie. Hij belde Margriet Meindertsma, vertelde haar dat hij iemand gevonden had
die precies de goede taal sprak en hij vond, eiste bijna, dat de gemeente mij in dienst
moest nemen. Margriet Meindertsma was op vakantie maar regelde toch een gesprek met
een ambtenaar van de gemeente Zwolle en zo kreeg ik een gesubsidieerde baan. Dat is
Joop ten voeten uit. De eerste klus die we met de alternatief gestraften deden, was kan-
toortjes maken bij de kantine in de WRZV-hallen. In 1996 ben ik bij de gemeente op de
probleemhuishoudens gezet. Samen met Cees van Dongen en Wil Reijers vormden we
een groep pioniers op dit gebied, nog steeds eigenlijk. De aanpak van dit soort proble-
men valt of staat met de kwaliteiten en toewijding van individuele mensen. Dat je met de
juiste combinatie van mensen dingen voor elkaar kunt krijgen wordt wekelijks bewezen
in het overleg dat in de WRZV-hallen plaatsvindt met de Zwolse Poort, Joop en wij als
gemeente. Alle mensen die bij Joop worden opgevangen worden besproken. En dat gaat
dan over praktische hulp die we kunnen bieden in de vorm van huisvesting, uitkering en
dergelijke. Joop heeft een belangrijke rol in de dak- en thuislozenproblematiek. Hij jaagt
de zaak op en zet iedereen op scherp’.
Eelke Blokker werkt sinds 2003 bij de gemeente Zwolle en ontmoette Joop voor het eerst
bij de schoonmaakactie van dak- en thuislozen in Park de Wezenlanden, die in het voor-
jaar 2004 georganiseerd werd.
‘We wilden deze mensen eens een keer in een positief daglicht zetten in Zwolle. Over het
algemeen heerst een negatief beeld van ellende en overlast en met deze actie wilden we
daar verandering in brengen. Als je een groep dak- en thuislozen wilt bereiken kom je als
vanzelfsprekend bij Joop terecht. Ik vond Joop een uitgesproken persoon. Ik weet dat ik
zelf af en toe eigenwijs zijn, maar Joop kan er ook wat van. Verder klikte het omdat we
iets gemeen hadden: ik heb tijdens mijn studie in Amsterdam vier jaar lang in de week-
enden ’s nachts op een taxi gereden. Dat is een beroep waarvan de specifieke sfeer alleen
door collega-taxichauffeurs begrepen wordt. Je bent in de nacht op elkaar aangewezen,
maar rijdt toch als eenling rond. Je komt nogal wat tegen, vooral op de wallen. Je maakt
bijzondere dingen mee en wordt er wereldwijs van. Ik ben er door veranderd, misschien
wat harder geworden. Je leert iedereen waarderen om wie hij is. We zijn tenslotte allemaal
mensen. Je leert ook omgaan met allerlei soorten mensen. Soms moet je een grote bek
opzetten en op je hoede zijn. Hoe mensen reageren is afhankelijk van hoe je met ze
omgaat. Je eigen houding bepaalt voor een groot deel hoe je bejegend wordt’.
Kuper: ‘Mensen serieus nemen is heel belangrijk. Wij behandelen mensen niet van
afstand, nee, bij bijvoorbeeld probleemhuishoudens gaan wij altijd op huisbezoek, de
situatie ter plaatse bekijken. Je moet mét de mensen praten, niet over ze. Zo win je ver-
trouwen. En af en toe, als het respect niet wederzijds is, dan mag je gerust eens kwaad
worden, vind ik. Als je maar écht bent, en geen rol speelt. Dat is belangrijk bij probleem-
huishoudens. En je moet er bij de kinderen in deze huishoudens zo snel mogelijk bij zijn.
Ik heb zestien jaar in een tehuis met moeilijk opvoedbare kinderen gewerkt. Daar worden
vijftig kinderen van dertien tot twintig jaar bij elkaar gestopt en dat werkt alleen maar
averechts. Ze leren slechte dingen van elkaar en hun gedrag wordt er alleen maar erger. Ik
vind dat je veel eerder moet ingrijpen, al bij de basis, in het huishouden waarin zo’n kind
opgroeit. Daarbij ontdek je dat vooral structuur belangrijk is’.
Blokker: ‘Als je werkt krijg je een dag- en nachtritme en structuur in je leven. Als je de
hele dag niets te doen hebt en je verveelt, dan is het heel gemakkelijk om al om elf uur ’s
morgens je eerste pilsje open te trekken. Als je werkt wordt je gewaardeerd, daar functio-
neert een mens gewoon prettiger bij. En dat is niet iets van nu, nee dat was 3000 jaar
geleden ook al zo. Mensen die een tijdlang niet gewerkt hebben moeten weer naar een
baan toegeleid worden, ze moeten wennen aan de structuur. Als je mensen via sociale
zaken een reïntegratietraject biedt, maken ze later meer kans. We hebben sinds mei 2004
een werkproject lopen bij Joop. Daarin gaan we er vanuit dat mensen die een uitkering
krijgen daar best wat voor mogen doen, en dat vinden ze zelf ook. Bovendien kunnen ze
per week dan nog 20 euro extra verdienen. De mensen melden zich ’s morgens bij Joop
en gaan dan aan het werk in en om de WRZV-hallen, of elders. Ze hebben bijvoorbeeld
woningen gestript in Holtenbroek, onkruid gewied, schoongemaakt. Ze vinden het
prima en zijn blij met de waardering die ze krijgen’.
Kuper: ‘Dat is ook weer iets van Joop: als hij het vraagt doen ze het gewoon. We moesten
eens een woning ontruimen en door een miscommunicatie kwam er niemand opdagen,
terwijl de container al klaar stond. Ik belde Joop en twee uur later stonden er vijf man
klaar. Ze werkten als paarden en in een mum van tijd was de klus geklaard. En Joop heeft
dan ook echt waardering voor deze mensen. Daar doen ze het voor. Want ze zijn alleen
maar gewend aan negatieve aandacht, dat is er bij de meesten al vroeg in geslagen. Deze
mensen hebben vaak een basis van eenzaamheid en onveiligheid en zijn altijd al geschopt
en geslagen. Als je altijd voor klootzak bent uitgescholden ga je je er uiteindelijk naar
gedragen. Bij Joop krijgen ze het gevoel ergens bij te horen en ook nuttig te zijn voor de
maatschappij’.
Blokker: ‘De Herberg vult een leemte in Zwolle. De groep dak- en thuislozen in
Nederland wordt steeds groter. Zwolle vervult een regiofunctie en trekt daarom per defi-
nitie, evenals soortgelijke centrumgemeenten dak- en thuislozen aan. Ten opzichte van
andere grote steden springt Zwolle er niet uit wat betreft de voorzieningen voor maat-
schappelijke opvang. Van daaruit is dus geen sprake van aanzuigende werking. In kleinere
gemeenten komen veel minder dak- en thuislozen voor, omdat ze daar enerzijds minder
anoniem zijn en anderzijds zo op de huid worden gezeten dat ze liever naar een grote
stad gaan’.
Kuper: ‘Het aantal dak- en thuislozen groeit in heel Nederland. Oorzaak is onder andere
de vermaatschappelijking van de zorg. Ook de individualisering van de maatschappij
speelt een rol. In tien jaar tijd is het aantal dak- en thuislozen in Zwolle gegroeid van 30
naar ongeveer 400. Ik vind het de taak van de gemeente om de regie te houden op het
gebied van deze problematiek, anders weet de ene instelling niet waar de andere mee
bezig is. Wij proberen dat zo goed mogelijk aan te pakken en ik denk dat dat wel uniek
is in Nederland. Aan de andere kant kan er nog veel verbeteren. Als het bijvoorbeeld van
de gemeente had afgehangen was De Herberg niet van de grond gekomen. Dergelijke
particuliere initiatieven zouden beter ondersteund moeten worden door de gemeente.
Deze moeten juist omarmd en gestimuleerd worden. Dat mis ik wel’.
Blokker: ‘De gemeente zou alles moeten kunnen overzien. Zo had de gemeente eigenlijk
ook in De Herberg moeten zitten, want dan had de heibel over de locatiekeuze voorko-
men kunnen worden. De gemeente is verantwoordelijk voor de orde en veiligheid en
daar doen bewoners vanzelfsprekend een beroep op. Nu loopt de gemeente achter de fei-
ten aan en moet dus achteraf van alles opgelost worden’.
Kuper: ‘De heibel rond de locatiekeuze heeft ook te maken met acceptatie. Natuurlijk
kunnen deze mensen veel overlast veroorzaken, ik maak situatie’s mee waarin mensen
rázend worden. Je kunt er inderdaad helemaal gek van worden. Dat ontslaat je echter
niet van de verplichting om te kijken wat je moet doen met deze mensen. En als je met
ze gaat praten dan zijn er vaak best nog wel mogelijkheden te vinden. Men vraagt mij wel
eens waarom ik me het lot van deze mensen zo aantrek. Wel, je kunt ze niet allemaal op
een onbewoond eiland neerzetten of naar de maan sturen, deze mensen maken gewoon
deel uit van de maatschappij. En daar moeten we mee leven. Je kunt niet net doen alsof
ze er niet zijn. En wat voor mooie regels en prachtige notities overheden ook maken: er
zullen altijd mensen blijven die buiten de boot vallen’.
Uitzendbureau Pauropus bv. opgericht in Zwolle
Dus dakloze burgers en ex-gedetineerden en WIA klanten van uitbuit/uitzendbureau Pauropus bv. slopen voor 50 eurocent aan uurloon met zware werkzaamheden afbraakflats die in bezit zijn van de woningcorporaties en de directies ontvangen voor elke door daklozen gesloopte flats een sloopbonus bovenop hun toch al riante salaris.Bovendien scheelt het de corporaties duur betaalde proffesionele sloopbedrijven.
En dat valt onder de verboden dwangarbeid als de dakloze niet komt opdraven bij Pauropus bv word zijn uitkering stopgezet of gekort wat een schending is van het ESH.
vrijdag 19 augustus 2005 uur.
Sloopbonus voor directie van woningcorporaties
AMSTERDAM – Directeuren van woningcorporaties die veel goedkope huurhuizen slopen, krijgen een hoger salaris. De financiële prikkel om huizen te slopen, een ‘sloopbonus’, is opgenomen in de beloningsregels van de brancheorganisatie Aedes.
Overzicht salarissen corporatiebestuurders (pdf-bestand, 53kb).
Uit onderzoek van de Volkskrant onder de grootste vijftig corporaties blijkt dat de inkomensstijging van directeuren nauw samenhangt met de mate waarin werd gesloopt en verbouwd. De gemiddelde salariskosten van een directeur stegen in 2004 met 6procent, terwijl bij de grootste tien slopers van goedkope huurwoningen de kosten van de salarissen met 8,5procent stegen. De gemiddelde salariskosten bedragen ruim 170duizend euro.
De corporaties hebben de afgelopen twee jaar 35 duizend goedkope woningen met een maandhuur tot 326euro afgebroken, constateerde de Volkskrant eerder.
De corporaties hanteren sinds begin dit jaar nieuwe regels voor de beloning van directeuren. De hoogte van het vaste salaris wordt voor 40procent bepaald door het aantal en de waarde van huizen ‘in transitie’, zo staat in de adviesregeling van de branchevereniging Aedes. Hoe meer gesloopt, verbouwd of bijgebouwd wordt, hoe hoger het inkomen. Het bijbouwen van dure woningen wordt extra beloond.
Een actieve sloper en bijbouwer verdient bruto ongeveer zestigduizend euro meer dan een directeur die de huizenvoorraad intact laat. Ook het aantal huurwoningen en enkele omgevingsfactoren bepalen mede de hoogte van het salaris. De tevredenheid van huurders of de kwaliteit van de dienstverlening speelt geen rol bij de vaste beloning.
Volgens voorzitter Wim van Leeuwen van Aedes beoogt het nieuwe beloningsmodel het ondernemerschap van directeuren te stimuleren. ‘Een ondernemende directeur neemt extra risico’s. Daar is de beloning op gebaseerd. Bouwen en slopen vragen bovendien extra inspanningen en kwaliteiten.’
Van Leeuwen kan zich niet voorstellen dat de prikkel huizen te slopen en te bouwen, averechts uitpakt. ‘Voor de sloop van huizen moeten allerlei afspraken met bijvoorbeeld gemeenten worden gemaakt. Dat doet een directeur niet in zijn eentje.’
Bruteringsoperatie: De verzelfstandiging van de landelijke woningcorporaties en het vandaar uitvloeiende misbruik van de vrijheid tot de bestuurlijke macht om zelf de bouw en huisvestingsbeleid te gaan
bepalen.
De bruteringsoperatie is de informele aanduiding voor de privatiseringsactie van Nederlandse woningcorporaties uit 1995. Het wettelijk kader voor de operatie was vastgelegd in de Wet balansverkorting geldelijke steun volkshuisvesting van mei 1995[1].
Bij deze reorganisatie is de financiële sturing van de corporaties door de overheid grotendeels opgeheven ten gunste van een grotere bestuurlijke vrijheid voor de woningbouwcorporaties. Na de operatie werd de financiële positie van de corporaties individueel gecontroleerd door het zelfstandige bestuursorgaan Centraal Fonds Volkshuisvesting (CFV).
Met de bruteringsoperatie werden subsidies van het Rijk aan de woningcorporaties weggestreept tegen leningen die de corporaties bij het Rijk hadden gesloten. Het ging hierbij om bedragen van 36,8 respectievelijk 26,6 miljard gulden[2]. De operatie ging in mei 1994 van start. De afwikkeling ervan duurde tot en met het jaar 2000.
De term is niet exclusief voor de volkshuisvesting. Ook op andere beleidsterreinen zijn bruteringsoperaties uitgevoerd.
Woningbouwcorporaties stevenen af op faillissement
AMSTERDAM/DEN HAAG – De kassen van de woningbouwcorporaties stromen leeg. De crisis, strengere eisen van de Haagse en Brusselse politiek en fouten van de sector zelf leiden de komende jaren tot faillissementen, fusies en ontslagen, voorspellen kenners van de sector. Uiteindelijk worden de wachtlijsten voor huurders langer.
Het Centraal Fonds voor de Volkshuisvesting (CFV) komt volgende maand in zijn jaarlijkse rapport met nieuwe tegenslagen. Corporatiekenner Piet Klop van accountantskantoor Deloitte, dat 40 procent van de sector als klant heeft, schat op basis van gepubliceerde jaarrekeningen dat ‘alleen al de extra rentederving door de crisis in de richting van de honderd miljoen euro per jaar’ gaat.
Volgens Klop staat voor een half miljard euro aan huizen leeg, terwijl nog eens voor bijna een miljard euro aan projecten in de pijplijn zit en ernstige vertraging oploopt. Ook hebben de gezamenlijke corporaties voor zo’ n twee miljard euro aan grond in bezit. Nu de bouw- en woningmarkt is ingestort, moeten zij ook die waarde naar beneden bijstellen, boven op het renteverlies dat wordt geleden.
De corporaties voorzien verder grote verliezen door het beleid in Brussel en Den Haag. Door strengere Europese regels moeten corporaties duurder geld gaan lenen; het kabinet-Rutte stelt een nieuwe heffing van 760 miljoen euro in. Intussen loopt de vennootschapsbelasting, ingesteld door het vorige kabinet, door. ‘Alle wissels staan verkeerd en alle seinen staan op rood’, zegt Klop.
Geheime notitie
In een geheime notitie aan de onderhandelaars voor het huidige kabinet heeft Aedes, de branchevereniging van de corporaties, twee maanden terug geschreven: het huidige beleid lijd tot de ondergang van de sociale huisvesting. Aedes-voorzitter Marc Calon voorspelt dat alle nieuwe ontwikkelingen de investeringsruimte van de sector decimeren, van 10 miljard naar 1 miljard euro per jaar.
Bij die berekening hield Aedes nog geen rekening met de leegstaande huizen en onverkochte grond. Calon: ‘Het is heel waarschijnlijk dat noodlijdende corporaties al de komende jaren omvallen.’
Hoogleraar volkshuisvesting Peter Boelhouwer vreest dat de penibele situatie van hun huisbazen, slecht nieuws is voor huurders en voor mensen op de wachtlijst voor een sociale huurwoning. ‘Doordat er minder wordt gebouwd , zullen de wachtlijsten die in veel steden toch al extreem lang zijn, alleen maar toenemen. Ook geld voor renovaties en voor investeringen in de buurten is er straks niet meer. Verpaupering van buurten ligt op de loer.’
Anaconda15's Blog 