Elco Brinkman “Philadelphia” en Loek Hermans “Meavita” en de maffiapolitiek Nederland een crimineel wereldje.Over integriteit gesproken blijkt dit maar schijn te zijn als zulke personen zitting hebben in de Eerste Kamer die de wetgevingsvoorstellen controleert op rechtmatigheid.

Link:http://youtu.be/uQl2T5893IA

 

 

Nieuwsbericht

 

Elco Brinkman lijsttrekker Eerste Kamer
zaterdag 11 december 2010
Het CDA-partijbestuur heeft mr. drs. L.C. (Elco) Brinkman (62) voorgedragen als lijsttrekker voor de Eerste Kamerverkiezingen.

Waarnemend voorzitter Liesbeth Spies: “Met Elco Brinkman hebben een zwaargewicht, die breed actief in allerlei sectoren in de maatschappij is, bereid gevonden de kandidatenlijst voor de Eerste Kamer te trekken. Met zijn kennis van en ervaring in de politiek en samenleving zal hij een belangrijke bijdrage gaan leveren in de Eerste Kamer. Het partijbestuur is erg blij dat wij hem bereid hebben gevonden deze functie voor onze partij te willen vervullen.”

Achtergrond lijsttrekker
Elco Brinkman is al jaren actief binnen het CDA. In 1982 werd hij minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur in de kabinet Lubbers 1 en 2. Na de verkiezingen van 1989 werd hij fractievoorzitter van het CDA. In 1994 was hij lijsttrekker voor de Tweede Kamerverkiezingen. Na de verkiezingen vertrok hij uit de actieve politiek en werd hij voorzitter van het Algemeen Verbond Bouwbedrijf, dat in 2005 opging in Bouwend Nederland, de brancheorganisatie van bedrijven in de bouw- en infrastructuursector. Tevens is hij betrokken bij vele maatschappelijke organisaties en bedrijven. Een aanmerkelijk deel van de nevenfuncties zal hij binnenkort neerleggen.

Elco Brinkman is getrouwd en heeft 3 kinderen.

Verdere procedure
De verdere kandidatenlijst zal z.s.m. worden bekend gemaakt. Op 12 februari stemmen de CDA-leden tijdens het partijcongres over het lijsttrekkerschap en de lijst.

Schandalen in de publieke sector

Grimbert Rost van Tonningen

Tags: Elco Brinkman | Louk Hermans | Meavita | Philadelphia Zorg | Rochdale

verberg

Google zoekresultaat

Je komt hier omdat je zocht naar de volgende termen:

• inde
• schandalen
• publieke

Klik op een term om naar de plek te springen waar deze het eerst voorkomt, of ga terug naar de zoekresultaten

Koninklijke MKB voorzitter Louk Hermans staat slechts 28ste op de lijst van Volkskrant van 200 meest invloedrijkste Nederlanders maar hij behoort met mensen als Elco Brinkman, Alexander Rinooy Kan, Bernard Wientjes en Agnes Jongerius tot de kleine selecte kring van doorgewinterde polderaars, die onderling de informele macht in politiek Den Haag verdelen. Hermans heeft de pech dat hij VVDer is en die achterban is niet erg krachtig op dit moment. Maar hij lijkt er weinig last van te hebben, getuige zijn eigengereide optreden optreden bij Meavita (betekent ‘mijn leven’), het failliet gegane zorgconcern waarvan hij president commissaris was. Lees het verslag hoe Hermans met het bestuur megalomane groei nastreefde met forse ICT projecten, een soort ‘Titanic’ die uiteindelijk met 20 0000 medewerkers en vele tientallen miljoenen verlies ten onder ging. 100 000 klanten – hulpbehoevenden dus – hadden het nakijken. In de nadagen benoemde Hermans nog snel een VVD ‘vriend’ tot directievoorzitter en daarna speelde ‘het orkest’ totdat het schip verdween. De Tweede Kamer kondigde een onderzoek aan. Deze casus doet erg denken aan Philadelphia, ook een zorginstelling, dat in korte tijd 50 miljoen verspeelde. Journalist Mirthe Hilkens wond zich hier mateloos over op, in haar artikel: ‘Gezocht effectief medicijn tegen grootheidswaan’. Ze had het over Elco Brinkman, president commissaris en CDA coryfee, die vooral partijvrienden tot commissaris koos. De brokken waren nadien niet te overzien. Woningcoöperatie Rochdale is een ander geval. Een politiek kopstuk was hier niet direct mee verbonden. Hier werd toegestaan dat directeur Mollenkamp, bijgenaamd ‘de zonnekoning’, met het geld van de belastingbetaler een Maserati kocht en een villa in Spanje. Ook werd in een jachthaven belegd samen met een partner die banden had met de vermoorde onroerend goed magnaat Endstra, bijgenaamd ‘de bankier van de onderwereld.’ De namen van de commissarissen zult U vergeefs zoeken in de Nederlandse kwaliteitspers, maar er waren twee advocaten bij Mr Rood en Mr de Dood , alsmede communicatiedeskundige professor van Cuilenburg. Minister van der Laan heeft tot 1 juli twee toezichthouders benoemd: Arthur Doctors van Leeuwen, oud-voorzitter van de Autoriteit Financiële Markten, en Pim Vermeulen, voormalig bestuursvoorzitter van de Bank Nederlandse Gemeenten. Twee geheide polderaars. Binnenkort horen we meer, of toch weer niet? Onderzocht wordt hier onder andere of er sprake was van zelfverrijking. Hoelang zullen we op deze wijze nog het middenveld organiseren en daar miljarden neerleggen die vrijwel ongecontroleerd worden besteed. In mijn artikel ‘Elco Brinkman onderkoning van Nederland?’ stel ik dat de opeenhoping van banen van de polderbestuurders goed toezicht in de publieke sector feitelijk onmogelijk maakt. Bovendien bevordert het de cultuur van ‘ons kent ons’, die vóór de governance code Tabaksblat ook gold voor beursfondsen. Daar is nu een limiet gesteld aan het aantal bestuursfuncties dat men mag vervullen. In den Haag knoeit men rustig verder Tientallen miljoenen belastinggeld worden vernietigd, tal van onderzoeken worden ingesteld, maar veranderen doet er (nog) niets. De kiezer rent weg van de middenpartijen, waarom, tja, wilt u er nog bij horen? Of anders gezegd: willen de echte democraten opstaan en Den Haag hervormen, dan hoeven we niet te radicaliseren. Gerelateerde berichten:

• ICT
   

   

• •  

• Artikel
• > ‘Elco Brinkman zat glashard te liegen’

 

‘Elco Brinkman zat glashard te liegen’

29 april 2009
Elco Brinkman treed per 1 mei af als voorzitter van de raden van toezicht van Philadelphia en Espria, het moederbedrijf van de gehandicaptenzorgverlener. Hij wordt opgevolgd door Martin van Rijn. De positie van Brinkman was niet houdbaar nadat Philadelphia vorig jaar bijna failliet ging. OR-voorzitter Evert van Dalen meldt in Praktijkblad Ondernemingsraad zelfs nog dat Brinkman heeft gelogen over de statutaire bevoegdheid van oud-bestuurders Frits Brink en Theo Kralt.
Volgens OR-voorzitter Van Dalen heeft Brinkman in 2008 toegezegd dat de voormalig bestuurders Brink en Kralt geen statutaire bevoegdheid zouden krijgen in de holding Espria, die was ontstaan uit een fusie van Evean, corporatie Woonzorg en Philadelphia. Door een reeks incidenten had het vertrouwen van de OR in de raad van bestuur van Philadelphia het nulpunt bereikt.

Vertrek Frits Brink en Theo Kralt

De OR vroeg om het vertrek van Brink en Kralt per 1 november 2008 en Brinkman zei dat het wel netjes geregeld moest worden. De bestuurders zouden niet meteen vertrekken, maar mochten in de holding Espria alvast geen besluiten meer nemen. Dat bleek een leugen, volgens Van Dalen in Praktijkblad Ondernemingsraad. Brink en Kralt behielden hun statutaire bevoegdheid.

‘Pure intimidatie’

Van Dalen: ‘We hebben ook negatief geadviseerd over de fusie. We vonden het te snel gaan en gaven het advies niet in 2008, maar in 2009 te fuseren. De raad van bestuur heeft dat naast zich neergelegd, omdat uitstel niet mogelijk zou zijn.’ Volgens Van Dalen kregen de toezichthouders bij Philadelphiaeen heel ander conceptplan van de organisatie na de fusie dan de OR. Van Dalen nam daarom contact op met toezichthouder Hans Megens. De commissaris adviseerde Van Dalen om zijn hand niet te overspelen. “Pure intimidatie”, aldus Van Dalen.

Vastgoed en vertrekpremies

De nieuwe bestuurders van Philadelphia proberen een verlies van ruim 20 miljoen euro weg te werken, vooral door de verkoop van 22 vastgoedprojecten. Staatssecretaris Bussmaker zei onlangs dat de zorginstelling waarschijnlijk nog meer gebouwen moet verkopen en misschien ook uit de holding Espria moet stappen. Voor hun hoofdrol in de trieste geschiedenis kregen de gewezen bestuurders Frits Brink en Theo Kralt een gouden handdruk mee van ongeveer een kwart miljoen euro. Philadelphia wil de precieze bedragen niet openbaar maken. Vakbond Abvakabo FNV werkte aan juridische stappen tegen de organisatie, ondermeer om het vertrek van Brinkman af te dwingen en om te weten welke vertrekpremies zijn betaald. Brinkman bekleedt nog meerdere functies in bestuurlijk Nederland. (Zorgvisie – Nico van Wijk)

Lees ook:

Echtgenoot Peijs: ik wist van kartel

Gepubliceerd: 7 april 2004 00:00 | Gewijzigd: 14 december 2005 21:50

De echtgenoot van minister Peijs deed mee aan verboden afspraken in de cementindustrie. De banden tussen politiek en bouw zijn nooit uitgezocht.

Door onze redacteuren Joep Dohmen en Jos Verlaan

Inhoud van dit dossier     • Inleiding     • Literatuur     • Nieuws 2006     • Nieuws 2005     • Nieuws 2004     • Nieuws t/m 2003     • Achtergronden     • Parlementaire enquête     • Opinie

 

ROTTERDAM, 7 APRIL. Rinus Platschorre is belangrijk in de Nederlandse bouw. Vele jaren stond hij aan het hoofd van, of was hij commissaris bij, bouwbedrijven die nu opduiken in het bouwfraudeschandaal. Rinus Platschorre is getrouwd met Karla Peijs, sinds vorig jaar minister van Verkeer en Waterstaat. In die functie is zij, sinds de bouwfraude op straat ligt, medeverantwoordelijk voor de nieuwe bouwbeleid van de rijksoverheid. Nu was haar man niet alleen indirect betrokken bij de bouwfraude, maar ook direct, meldt de Volkskrant vandaag. De krant verwijst naar de veroordeling van de Vereniging Nederlandse Cementindustrie (VNC) door het Europese Hof van Justitie. Als voorzitter van deze brancheorganisatie (1982-1994) zou Platschorre persoonlijk bij vergaderingen van het Europees kartel van grote cementbedrijven zijn geweest. Platschorre geeft desgevraagd toe dat hij in de jaren tachtig één vergadering bezocht heeft waarin ,,werd afgesproken om elkaars landsgrenzen te respecteren”, iets wat volgens de Europese Commissie verboden was. Platschorre: ,,De afspraak vond plaats vanwege de economisch slechte situatie tijdens de oliecrisis. Je praat dan over vormen van overleg waarvan men nu, met terugwerkende kracht, zegt dat ze niet hadden mogen plaatsvinden. Het ministerie van Economische Zaken wist er toen van.” Ook als topman van bouwconcern TBI Holdings wist Platschorre, naar eigen zeggen, hoe het er ,,in de praktijk aan toe ging”. Platschorre: ,,Het klopt dat ik nooit opdracht tot onderzoek heb gegeven. Want ook over die praktijken is men pas ná 2001 anders gaan denken.” Platschorre stapte medio 2001 op bij TBI. Hij is nog commissaris en adviseur van beton- en cementbedrijven. Uit de parlementaire enquête Bouwnijverheid en de daaropvolgende onthullingen is duidelijk dat de héle bouwsector doorspekt was van verboden afspraken en dat zo goed als iedereen in en rond de sector wist wat er aan de hand was. Wat ook bekend is, is dat opeenvolgende Nederlandse bewindspersonen de bouw protectie boden. Ze voerden een voor Europese begrippen bijzonder bouwvriendelijk beleid. Tot in de jaren negentig streden politici en bouw zij aan zij tegen ‘Brussel’. Toen het beleid door Europa verboden werd, weigerden de bewindspersonen op te treden tegen de praktijken waarvan iedereen wist dat ze doorgingen. Pas sinds 2001, onder druk van onthullingen, doet de rijksoverheid iets tegen bouwkartels. Het bericht over Platschorre roept opnieuw de vraag op welke contacten er waren (en zijn) tussen de bouw en de politiek, met ministers en Kamerleden. Hoe zien die netwerken eruit, wie maken er deel van uit? Het werd niet duidelijk uit de enquête bouwnijverheid, of het moest de meer dan strikt zakelijke relatie zijn die oud-minister Jorritsma (Verkeer en Waterstaat, Economische Zaken) onderhield met aannemer Koop, inmiddels verdachte in het bouwschandaal. Slechts een deel van de netwerken is zichtbaar. Zo is Peijs niet de enige bewindspersoon uit een aannemersmilieu. Peijs’ collega Sybilla Dekker, als minister van VROM ook betrokken bij de hervorming van het bouwbeleid, komt uit een bouwgezin. Haar vader had een installatiebedrijf in Alkmaar. Dekker zelf werkte van 1990 tot 1996 als directeur van het Nederlands Verbond van Ondernemers in de Bouwnijverheid (NVOB), tegenwoordig BouwNed. Juist in die periode was het NVOB betrokken bij de lobby vanuit Nederland in Brussel om het bouwkartel overeind te laten. Ook bij vertrokken bewindspersonen zijn de lijnen naar de bouw helder. Ruud Lubbers was premier en minister van Economische Zaken (verantwoordelijk voor mededinging). De bouwbedrijven van Lubbers deden mee aan de bouwfraude, bleek uit de Koop-boekhouding. Net als het bouwbedrijf dat mede eigendom is van oud-minister Jorritsma. In de schaduwboekhouding van aannemer Boele en Van Eesteren, gepubliceerd door De Telegraaf, dook nota bene de naam van Annemarie Jorritsma zelf op bij een illegale verrekening. Jorritsma deed het af als ,,bullshit”. Tot de zichtbare contacten tussen politiek en bouw behoren ook de vele betaalde functies van politici en ex-politici in die sector. De overkoepelende bouworganisatie AVBB stelde oud-minister en CDA-prominent Elco Brinkman aan als belangenbehartigend voorzitter. Politici zijn met hun netwerk in politieke kringen gewild als commissaris of adviseur. De bouw leeft voor een goed deel van overheidsopdrachten. De enquêtecommissie concludeerde dat de commissarissen gefaald hebben bij het toezicht op de bouwfraude binnen ondernemingen. Volgens de enquêtecommissie maakten de commissarissen weinig woorden vuil aan bouwfraude in hun rapportages. Ook waren ze weinig actief in het verkrijgen van inzicht in de onregelmatigheden. Diverse raden van commissarissen hebben hun verantwoordelijkheid ,,niet ten volle genomen”, concludeerde de commissie. Niet altijd zijn de lijntjes tussen bouw en openbaar bestuur af te meten aan een adviseurschap of een commissariaat. Meestal niet zelfs. Doorgaans zijn de goede verhoudingen diffuser, slechts waarneembaar voor insiders. Terwijl zulke lijnen wel belangrijk zijn bij het beoordelen van integriteitsvraagstukken. Het opduiken van de naam van oud-minister Jorritsma in het bouwschandaal leidde overigens niet tot enig politiek tumult, ook al was juist zij tussen 1998 en 2002 politiek verantwoordelijk voor de lakse aanpak van de mededingingproblemen in de bouw. VVD-Kamerlid Pieter Hofstra, woordvoerder bouwfraude, eiste geen opheldering over de rol van Jorritsma. Hofstra bekende wel van de praktijken te hebben geweten. Op 18 februari zei hij in de Kamer: ,,Om een huiselijke mededeling te doen: mijn jongste broer is aannemer en ik ben zelf een tijdje commissaris geweest bij een bouwbedrijf, dus ik weet wel ongeveer hoe het gaat. (..) Ik blijf er bij dat mensen die de sector kennen… en ik ben niet de enige in dit huis, die wel wist hoe het eraan toeging.”

 

Elco Brinkman en de maffia

Peetvader Elco Brinkman heeft als voorzitter van de Raad van Bestuur van Nederlands grootste pensioenfonds (ABP), het grootste vermogensbeheerfonds ter wereld, nog eens duidelijk gemaakt wat een zorgzame samenleving volgens hem betekent. Zakkenvullen aan de top en nederigheid aan de basis. Winsten zijn voor zichzelf op de borst kloppende graaiende individuen, maar als het even tegen zit hebben we het “met z’n  allen” gedaan.In 1982 trad dit “enge mannetje” aan als minsister in het kabinet Lubbers. Hij gaf zijn visitekaartje af door de al aangenomen wet “Kaderwet specifiek welzijn” meteen naar de Haagse prullenbak te verwijzen. Het jaar daarop maakte hij in de krant NRC het volk duidelijk wat hij onder welzijn verstond. Zelf verantwoordelijkheid dragen, buurvrouw, tante of oma moeten maar voor de zorg opdraaien. “We hebben de verantwoordelijkheid bij ons zelf, onze familie, onze buurt weggehaald.”

Eng mannetje

De toon was gezet, de afbraak van de verzorgingsstaat was begonnen. Brinkman streek met zijn eigengereide “terug naar de jaren vijftig” opvattingen vriend en vijand tegen de haren in. “Moet dat enge mannetje mijn premier worden?” zou Beatrix vertwijfeld aan haar toenmalig lakei Ruud Lubbers hebben gevraagd. Lubbers liet zijn opvolger daarna als een baksteen vallen en ons staatshoofd wist daarmee het CDA bijna de politieke afgrond in te duwen. Het optreden van Elco afgelopen week in Pauw & Witteman maakte onthutsend duidelijk dat verstrengeling van belangen in het wereldje van politiek, bedrijfsleven en financiële instellingen als normaal wordt beschouwd. Brinkman trok de afgelopen jaren met tientallen functies tegelijk in die sectoren aan veel touwtjes en moet daarom als één van de hoofdschuldigen worden aangewezen voor de financiële crisis.

Een koele kikker

Maar nee, we hebben het allemaal fout gedaan, dus is hij nergens voor verantwoordelijk. Dat hij vorig jaar nog een vermogen uit het ABP in het op al ineenstortende Fortis investeerde was blijkbaar een vriendendienst zoals dat in zijn wereldje normaal wordt gevonden. Dat daardoor de premies voor de pensioenen extra omhoog moeten laat hem koud.

De peetvader

Na zijn afscheid van het ABP is Elco nog drie dagen per week de hoogste baas van het, door een parlementaire enquête aangetoonde en nog steeds hardleers fraudelerend, bouwwereldje. Echt afstand van die praktijken heeft hij nooit genomen. Met zijn vele maatschappelijke tentakels zal hij ongetwijfeld invloed hebben aangewend om er voor te zorgen dat de gehele fraudelerende bouwtop niet achter de tralies is verwenen. Vele buitenlandse maffiosi zullen met een jaloerse blik de afhandeling in onze polders hebben gevolgd . Vorig jaar eisten de vakbonden zijn vertrek bij de stichting Philadelphia Zorg na gebleken wanbeleid en miljoenentekorten. Hij heeft daar volstrekt gefaald in zijn toezichthoudende rol als bestuurder. De stichting lijkt dit jaar zelfs bijna op een failliet af te stevenen nadat bleek dat er onverantwoord was gehandeld in vastgoed met AWBZ-geld. Het is interessant na te gaan wat de rol van onze peetvader daar is geweest.

Majesteit

Ondanks zijn dubieuze en falende rol in de maatschappij mag Brinkman doorgaan met zijn zakken en van die hen die hij vertegenwoordigt te vullen. Dat hij ook nog een rol in de SER heeft belooft weinig goeds voor de samenleving. Het is te hopen dat het de majesteit zal behagen deze man nogmaals in de hoek te zetten en dat gedupeerden een manier weten te vinden om deze enge man met zijn volledig vermogen persoonlijk verantwoordelijk te stellen voor de enorme schade die hij de zorgzame samenleving heeft berokkend.

Stem of voeg toe aan :

5-04-2009 | VèNis | Categorie: Hoofdartikelen | Tags: ABP, Beatrix, Bouwwereld, Elco Brinkman, Maffia, Philadelphia Zorg, Ruud Lubbers, SER. | Reageren en pingen is op dit moment niet mogelijk.

||

1. jobelia zegt:

   5 april 2009 om 17:28

   Elco Brinkman is een heel gevaarlijk mannetje. Of U de De Roy, de ex van Margartha, aardig vindt of niet, hij heeft ook daar een heel smerige rol gespeeld. Of wel in dienst van Beatrix.
   Wie zich nog de bouwfraude zaak kan herinneren, weet dat daar nog een arrogante bouwpik zat, dhr Koops van Koops Tjuchem.Die had niets gedaan maar de bewijzen logen er niet om. Ook een vriendje van Brinkman.
   Brinkman is achterbaks en zeer gevaarlijk. Laat iedereen uitroepen dat voortaan thuis blijft, in zijn sprookjeshuis.

    
2. jobelia zegt:

   5 april 2009 om 17:29

   corr.Laat iedereen uitroepen dat Brinkman voortaan thuis blijft, in zijn sprookjeshuis.

    

« Herenakkoord Bos en Banken tegen sociale onrust Yarden lapt afspraken aan z’n laars »

Selecteer een taalNederlandsAfrikaansAlbaneesArabischBulgaarsCatalaansChinees (traditioneel)Chinees (vereenvoudigd)DeensDuitsEngelsEstsFinsFransGallicischGrieksHaïtiaans CreoolsHebreeuwsHindoestaansHongaarsIersIJslandsIndonesischItaliaansJapansJiddischKoreaansKroatischLetsLitouwsMacedonischMaleisMalteesNoorsOekraïensPerzischPoolsPortugeesRoemeensRussischServischSlovaaksSloveensSpaansSwahiliTagalogThaiTsjechischTurksVietnameesWelsWit-RussischZweeds

  Mogelijk gemaakt door Vertalen

Edwin De Roy van Zuydewijn en de vastgoedfraude Ton Biesemaat De affaire Edwin de Roy van Zuydewijn blijft hardnekkig de kop op steken. De Volkskrant van 18 november 2009 bericht dat de nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer de voormalige directeur van het kabinet van de koningin Felix Rhodius wil horen. Hiermee lijkt de ombudsman zich te weren tegen het gemarchandeer van lakei Balkenende die de rol van Felix Rhodius buiten het onderzoek van de ombudsman wilde houden. Het argument van Balkenende is dat het kabinet van de koningin geen bestuursorgaan is. Met dat onzinnige argument verwerpt Balkenende de motie van Ella Kalsbeek die het kabinet van de koningin indeelde als bestuursorgaan. Dus een onderdeel van de overheid en daarom is de ombudsman wel degelijk bevoegd de rol van Felix Rhodius te onderzoeken. Toch wijst er veel op dat de ombudsman wel geïmponeerd was door het optreden van Balkenende. Bronnen berichten ons dat de ombudsman voordat de brieven van Balkenende naar De Volkskrant en Eénvandaag gelekt werden niet van plan was hoofdrolspelers als Felix Rhodius en directeur Vastgoedontwikkeling van het Bouwfonds Jan van Vlijmen te horen. De enige bron die de brieven van Balkenende aan de ombudsman gelekt kan hebben is Edwin de Roy van Zuydewijn. De Roy van Zuydewijn heeft van oudsher goede contacten met redacteur Jan Born van Eénvandaag en John Schoorl van De Volkskrant. Hij heeft het slim gespeeld. Door het in de publiciteit gooien van de brieven van lakei Balkenende zette hij de ombudsman voor het blok zich tegen de premier te keren. Jan van Vlijmen is één van de spilfiguren in de omvangrijke vastgoedfraudezaak die nu door de rechtbank is opgestart. Als Bouwfonds-directeur werd hij door Eelco Brinkman gebeld om Edwin de Roy van Zuydewijn uit het Bouwfonds te werken. Dat heet broodroof. Brinkman belde met Van Vlijmen omdat dit hem door Felix Rhodius was ingefluisterd. Jan van Vlijmen heeft gezien zijn rol in de vastgoedfraude weinig meer te verliezen en schijnt bereid te zijn voor de ombudsman een boekje open te doen over de rol van Felix Rhodius. De affaire De Roy van Zuydewijn begint met deze ontwikkelingen enigszins te lijken op de zaak Willem Oltmans. Oltmans wist na decennia juridisch getrouwtrek met de staat zijn miljoenen binnen te halen vanwege broodroof door de staat. Oltmans kreeg zijn miljoenen nadat hij Prinses Margriet had laten oproepen en Prins Bernhard de volgende was die op de rol stond om gehoord te worden. Gaat met het horen van Felix Rhodius Edwin de Roy van Zuydewijn dezelfde weg op als Willem Oltmans?

Felix Rhodius

Wat waarschijnlijk in het onderzoek van de ombudsman geen rol zal spelen is de vastgoedrelatie tussen Felix Rhodius en Jan van Vlijmen. Jan van Vlijmen kocht in zijn glorietijd het landgoed van Felix Rhodius bij Heemstede. Daarmee ligt er een verband tussen de grote man van de vastgoedfraude en de toenmalige directeur van het kabinet van de koningin. Edwin de Roy van Zuydewijn heeft mij in 2005 uitvoerig de criminele werkwijze van het Bouwfonds beschreven. Zover is na te gaan is hij niet opgeroepen als getuige in de vastgoedfraude zaak. De uitspraken van Edwin heb ik destijds op tapes opgenomen en zijn later door de Amsterdamse recherche in beslag genomen vanwege een aangifte wegens smaad en laster van een broer van Margarita. De Amsterdamse recherche is dus via die weg ook op de hoogte van de uitspraken van Edwin over de criminele praktijken van het Bouwfonds, de hoofdverdachten in de vastgoedfraude en het gemanipuleer van Felix Rhodius. Daarmee zijn we beland bij een interessante connectie. De betrekkingen tussen de ‘extended’ familie Van Amsberg en een foute vastgoedmagnaat. Jan Dirk Paarlberg staat terecht voor het witwassen van afpersgeld. Hij wordt o.a. in verband gebracht met Willem Holleeder die 17 miljoen euro zou hebben afgeperst van Willem Endstra. Paarlberg zou die 17 miljoen voor Holleeder hebben geïnvesteerd. Paarlberg heeft zijn werkkasteel Bolenstein in Maarssen. Daar verleende hij ook welwillend onderdak aan onze nu zo bejubelde Eurocommissaris mw. Kroes. Die smeerde ‘m uit Bolenstein nadat Paarlberg verdachte werd na de moord op Willem Endstra. Toen Neelie Kroes nog chique resideerde te Bolenstein had ze contact met ons aller WimLex die haar belde (Volkskrant 11 juli 2009). Neelie Kroes was voor Jan Dirk Paarlberg zijn eigen lobbyïste, sleutel tot de macht van Nederland. Ook prins Bernhard junior kwam over de vloer bij Bolenstein. Paarlberg zou een soort van zakelijk adviseur op de achtergrond voor deze zoon van Margriet en Pieter van Vollenhoven worden. Hier nog meer over Edwin de Roy van Zuydewijn, Felix Rhodius, Jan van Vlijmen en het duistere oorlogsverleden van de familie Rhodius op Pro Republica.