Geachte redactie van de Vereniging tegen kwakzalverij (VtdK),
“In totaal zijn 318 interventies op hun effectiviteit onderzocht. Daarvan waren 144 interventies „theoretisch goed onderbouwd‟, zes interventies „waarschijnlijk effectief‟ en drie interventies „bewezen effectief‟. De overige 165 interventies zijn onderzocht maar niet toegelaten tot de databank omdat de effectiviteit niet kon worden vastgesteld.” (pagina 5 onderaan) Dus op de 318 onderzochte interventies, bleken er DRIE effectief !Meten is weten, de Staatssecretaris van VWS merkt op dat er bij maximaal bij 5 % van de Jeugdzorg bemoeienissen kan worden gemeten dat deze effectief zijn geweest: “In dit verband is het ook relevant dat Van Yperen en Veerman schatten dat in de jeugdzorg maximaal 5% van de interventies het predicaat evidence based kunnen verkrijgen.” (pagina 6 bovenaan)Ik meen dat dus in 95% (!) van de Jeugdzorg bemoeienissen er geen meetbare resultaten zijn ? !Dan lijkt de Staatssecretaris te kiezen voor een andere meetmethoden (sic) in plaats van de Jeugdzorg op een hoger niveau te krijgen: “Dit betekent dat moet worden gezocht naar andere methoden die inzicht in effectiviteit kunnen geven“Ten slotte schrijft de Staatssecretaris: “Ter bevordering van de kwaliteit van de brede zorg voor jeugd zijn er reeds veel verbeterinitiatieven gestart. Het verrichten van onderzoek en het professionaliseren van beroepsbeoefenaren is een zaak van lange adem. Ik investeer met het veld in een krachtig en samenhangend kwaliteitsbeleid, zodat jeugdigen die ondersteuning en zorg nodig hebben, goed worden geholpen om (weer) goed mee te doen in de samenleving en vertrouwen in ons te hebben.”Volgens mij hebben kinderen weer vertrouwen in de hulpverlening als deze op het zelfde hoge medische niveau is als waar volwassenen recht op hebben: Het reguliere medische circuit met artsen (!), met psychologen (!) en met orthopedagogen die elk wetenschappelijk opgeleid zijn.
De Staatssecretaris is bezig een beroepsgroep in te richten voor kinderen op een lager HBO niveau met daarnaast een Tuchtcollege om voor kinderen dit lage HBO-beroepsniveau te legaliseren?Op deze manier creëert de staatssecretaris een tweedeling in de Nederlandse maatschappij. Volwassen burgers hebben het recht op de hoogst mogelijke medische zorg via universitaire opgeleide medici en kinderen krijgen een discriminatoire behandeling via hoger beroeps opgeleide betaalde krachten. (een ander woord voor een betaalde kracht = professional, zo is een schoonmaker bij de NS ook een professional)Deze tweedeling is volgens mij discriminatoir en tegen het belang van Nederlandse kinderen.



Ondertekening intentieovereenkomst Platform Wonen Welzijn Zwolle
Bekijk ook de foto’s…overgenomen van www.zwolle.nl
‘Samen de kracht van Zwolle tonen en benutten’, dat is het motto van het onlangs opgerichte platform Wonen Welzijn Zorg (WWZ).
Intentieovereenkomst
Het platform is een initiatief van de gemeente, woningcorporaties, welzijns- en zorginstellingen in Zwolle. Het verbeteren van de afstemming en coördinatie tussen verschillende projecten in de stad en het maken van concrete, meerjarige resultaatafspraken op het gebied van wonen, welzijn en zorg zijn de doelstellingen van het platform. Donderdag 14 februari 2008 hebben alle deelnemers een intentieovereenkomst ondertekend waarmee de samenwerking een feit is.
op de foto:
V.l.n.r.: vooraan: wethouders Erik Dannenberg en Gerard van Dooremolen achteraan: de heer E. Gritter (RIBW), namens zorginstellingen, de heer G.W. Brouwer (Openbaar Belang), vanuit woningcorporaties, de heer W.J. Rave (Driezorg), vanuit zorginstellingen, de heer G.A. Alewijnse (Travers), vanuit welzijnsinstellingen (Foto Jan Willem Dollekamp)
Dannenberg bekende in de hal voor de raadszaal dat het college van B&W subsidies heeft lopen verstrekken op emotionele gronden aan de WRZV sporthallen zonder toezicht op besteding en verantwoording van gelden o.a. bestemd voor dak en thuislozen.Dat noemen we nu in nuchter Nederlands medewerking verlenen aan verduistering van gemeenschapsgelden en dan staat er nog steeds een zeer grote huurschuld open groot 256.000 euro die niet afgelost word.
Erik Dannenberg is wethouder van Zwolle en voorzitter van de VNG commissie Gezondheid en Welzijn. Hij is betrokken bij de onderhandelingen door de VNG over de decentralisaties AWBZ en jeugdzorg. Eerder was hij directeur van de maatschappelijke opvang van het Leger des Heils in Zwolle. In zijn betoog tijdens de ledenbijeenkomst stelt hij dat hij alle vertrouwen heeft in een goede afloop van de decentralisaties. Destijds in 1994 bij de decentralisatie van de maatschappelijke opvang naar de 43 centrumgemeenten is dat ook goed uitgepakt. Erik Dannenberg heeft aangegeven dat er drie grote transities voor de gemeenten zijn:
a. AWBZ decentralisatie
b. WWNV – WWB/WIJ
c. AWBZ decentralisatie Jeugdzorg
Hij ervaart het als een bevrijding dat met de wijziging van de stelsels alle indicatiesystemen kunnen worden gereduceerd. We hebben te maken met een burger die steeds meer een claim neerlegt. Het gewone is kleiner geworden, het bijzondere is groter geworden. Toch is het aantal zieke mensen of gehandicapten niet echt toegenomen. Er moet dus weer meer uitgegaan worden van het gewone, de gewone burger die af en toe steun nodig heeft.
Op dit moment gaat van elke euro € 0,60 naar de uitvoeringskosten als verantwoording en administratie. Gemeenten gaan dat zo nooit doen. Dannenberg wil toe naar een systeem gebaseerd op vertrouwen in plaats van wantrouwen. Van een claimende burger die spreekt over rechten, naar maatschappelijke prestaties of outcome. We moeten af van een run op de zwaarste problematiek. Gemeenten moeten op: zoek gaan naar nieuwe creatieve wegen. Erik Dannenberg geeft de metafoor van een Tom Tom hulpverlener: je stelt het einddoel samen vast, maar de weg waarlangs is aan de professional. Het gaat er nu dus om volgens hem dat gemeenten samen met cliëntenorganisaties en zorgaanbieders bepalen wat de uitkomst van begeleiding moet zijn: hoe maak je de eindresultaten van de inzet van begeleiding zo concreet mogelijk?
Duidelijk is dat we moeten het samen moeten gaan doen. De zorg is individueel gericht. Welzijn is zoveel mogelijk collectief, bijvoorbeeld op wijkniveau. Dannenberg geeft aan dat hij meer voor een aanbestedingsvorm is, waarin de lokale deskundigheid en infrastructuur behouden blijft. De ervaringen met de huishoudelijke hulp zijn dat er veel totaal vreemde partijen opnieuw konden gaan beginnen in elke gemeente. Dat kan de bestaande en opgebouwde infrastructuur in een gemeente teniet doen. Graag wil hij dat voorkomen.
Noot; volgens de rapportage van de Algemene Rekenkamer “Decentralisatieproces maatschappelijke opvang 1997” is deze decentralisatie naar de 43 centrumgemeentes nooit correct uitgevoerd in het kader van de sociale vernieuwing en is er geen opvangbeleid opgezet maar uitbesteed door de 43 centrumgemeentes richting onbevoegde welzijnsorganisaties met verlening van subsidies zonder toezicht op bestedingen en uitvoering beleid en opvang en naleving van wet en regelgeving en subsidievoorwaarden.
Link: kst20760
AWBZ/PGB indicatiefraudes
AWBZ indicatiefraudes
De Algemene Rekenkamer heeft geen overzicht waar de zorgkosten en AWBZ gelden aan besteed worden maar is al jaren op de hoogte van het slechte subsidiebeheer van het ministerie van VWS en dat er geen materiele controles plaats vinden nog bij zorgkantoren en bij de ministeries en waar plannen worden gemaakt voor verbeteringen maar die uitblijven.
Een zeer vreemde zaak waar het de besteding van gemeenschapsgelden betreft.vindsubsidies.nl – Meer informatie over subsidiesHoofdmenuBeginpagina Subsidies Nieuws Opmerkingen Trainingen Meld u aan Subsidienieuws – 17-05-2011
Rechtmatigheid rijksfinanciën op hoog niveau, VWS-subsidiebeheer toont lichte verbetering
De rechtmatigheid van de rijksfinanciën in Nederland was afgelopen jaar weer van hoog niveau. Dat meldt de Algemene Rekenkamer (AR) in de Staat van de Rijksverantwoording 2010. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) is er voor het twaalfde jaar op rij niet in geslaagd het aantal tekortkomingen in het subsidiebeheer in voldoende mate te verminderen.
In hun jaarverslagen geven de ministeries aan dat zij tezamen in 2010 € 237,6 miljard hebben uitgegeven. De hoeveelheid beschikbare informatie van ministers over wat zij met dit geld hebben gedaan is niet toegenomen ten opzichte van 2009. Van tien onderzochte kabinetsdoelstellingen heeft de Algemene Rekenkamer in acht gevallen niet kunnen vaststellen in welke mate het doel gerealiseerd is.
Bij 19 van de 119 onderzochte prestatie-indicatoren plaatst de Algemene Rekenkamer kanttekeningen bij de deugdelijke totstandkoming van de beleidsinformatie in de jaarverslagen. De Algemene Rekenkamer doet handreikingen voor verbetering van de beleidsinformatie.
VWS
Het beheer van € 2,3 miljard aan subsidies door het ministerie van VWS is al twaalf jaar niet op orde. Het gaat onder meer om het onvoldoende handhaven van wettelijke termijnen, onvolledige dossiers, fouten bij voorschotten en te weinig onderbouwing van subsidiebesluiten. Voor de Algemene Rekenkamer is dit aanleiding geweest om bezwaar te maken. Dat heeft de minister van VWS aangezet tot aanvullende maatregelen.
De minister van VWS heeft naar aanleiding van het bezwaar bij het subsidiebeheer van de Algemene Rekenkamer een verbeterplan opgesteld. Het plan sluit volgens de Algemene Rekenkamer voldoende aan bij de geconstateerde problemen, is voldoende concreet en heeft een realistisch tijdpad. De minister heeft een begin gemaakt met een analyse van de gemaakte fouten in het subsidiebeheer. Dit is voor Algemene Rekenkamer aanleiding geweest het bezwaar op te heffen.
Wel noemt de Algemene Rekenkamer de minister ‘weinig ambitieus’: zij wil het percentage gemiddelde en zware tekortkomingen terugdringen tot maximaal 35%. Zij laat de lichte tekortkomingen buiten beschouwing en geeft bovendien het signaal af dat in één derde van de subsidiedossiers een fout mag worden gemaakt.
Meer informatie is te vinden op: http://www.rekenkamer.nl
De president van de Algemene Rekenkamer die de rechtmatigheidsonderzoeken en rapporten goekeurt word gekozen op “advies”van koningin Beatrix.
Zogenaamde hulpverleners die met MBO en HBO opleidingen sociaal-pedagogische hulpverlening en de titels Bachelor of social works rondlopen binnen de GGZ instellingen en beschermde woonvormen voor dak en thuislozen maar die totaal niet in staat zijn om dak en thuislozen zorg en hulpverlening op maat en persoonlijke begeleiding te bieden tot resocialisatie en doorstroming naar de reguliere samenleving.
Bovendien maken deze medewerkers/sters zich schuldig en werken mee aan mensenhandel door onderling clienten uit te wisselen en de verboden regiobinding toe te passen en beroving van de persoonlijke vrijheden van dakloze burgers dit in opdracht van het management die op hun beurt weer in opdracht van de rijksoverheid handelen(ministerie van VWS) en zo daklozen afhouden van hun sociale rechten door hun uitkeringen en inkomsten in beslag te nemen binnen het gevangenisregime van de opvanginstellingen met hun strenge regels en openingstijden.
Bovendien zijn deze medewerkers/sters van de opvanginstellingen en de RIBW””s totaal niet bevoegd om indicaties vast te stellen voor psychische stoornissen en psycho-sociaal welbevinden omdat zij daarvoor de opleidingen psychologie en psychiatrie niet in huis hebben en de daarvoor vereiste diploma”s missen.
En waar zelfs de psychiatrische diagnoses een slag in de lucht blijken te zijn om dat die uit gaan van observaties en analyses waar personen andere kunnen misleiden via simulaties en waar dan valse rapportages uit voort komen en dan blijkt psychiatrie een pseudo-wetenschap te zijn gebaseerd op veronderstellingen.
In het geval van dak en thuislozen en hun onrechtmatige indicaties vinden deze praktijken ook plaats bij jonge kinderen die op school of thuis druk zijn en dan gelijk richting psychiater worden gestuurd omdat zij volgens het “systeem” geestelijk niet volwaardig functioneren in onze prestatie- maatschappij.
Maar hier speelt de psychiater voor God namens de rijksoverheid en leerplichtambtenaar door een ondeskundig oordeel te vellen over de psyche van het kind dat in een hectische samenleving normaal functioneerd maar niet voldoende aandachte,liefde en begeleiding krijgt van ouders die allebei hard moeten werken om de rekeningen te kunnen betalen.
Alles is gebaseerd op waarnemeing en dialogen middels communicatie met de patient/client en waar deze in rapportages worden vastgelegd en waar persoonsgegevens van de client zonder zijn of haar toestemming worden uitgewisseld met andere instanties,en in de GGZ instellingen de patient de geestelijke stoornissen voor het uitkiezen heeft om zo de werkgelegenheid en inkomsten van de “geestelijke verzorgers”veilig te stellen middels AWBZ ondersteuning en die zelf niet weten of zij van voren en achter leven.
Het CIZ en zorgkantoor zal zelf niet bij de client/patient navraag doen of de hulpvraag en hulpaanbod op elkaar zijn afgestemd en dat speelt al meer dan 10 jaar.
Omdat het CIZ afgaat op de informatie verstrekt door de zorgaanbieder die op zijn beurt de client/dakloze geestelijk niet in staat acht om zelf zijn of haar hulpvraag te formuleren en zo kan de de zorgaanbieder van alles verzinnen om de eigen organisatie en inkomsten veilig te stellen dankzij de vrije marktwerrking en zelfregulering waar geen enkel wettelijk geregeld toezicht op is.
Volgens onderzoeksbureau de Boer en Croon die onderzoek deed naar het gebruik van AWBZ middelen kan iedereen met paar man en een bestuursstructuur een AWBZ instelling op zetten want van richtlijnen en criteria in een niet transparante wet en regelgeving is geen sprake hoe zorg en hulp dient te worden uitgevoerd.
een AWBZ/zorginstelling is ook niet precies gedefineerd in de Wet toelating zorginstellingen.
En dat dankzij topman Wisse Dekkers van Philips die in 1986 in opdracht van de toenmalige minister van VWC de Hr. Elco Brinkman het zorgstelsel moest herzien in zijn verslag “bereidheid tot verandering” en waar later dit terecht kwam in het plan Simons die aanbevelingen gaf om het pakket in de AWBZ fors uit te breiden tijdens het kabinet Lubbers III.
En waar het plan Simons wegens politieke weerstand weg werd gezet in de koelkast en Hans Hoogervorst als minister van VWS 2006 dit plan te voorschijn haalde en doorvoerde door het parlement en de burgers gepresenteerd als de nieuwe zorgverzekeringswet met zogenaamde meerkeuzemogelijkheden en een volksverzekering.
Zowel de zorgverzekeringswet die de uitkomst is van wanbeheer bij ministerie VWS als controlerende betutteling,als de WMO als vervanger van de niet uitgevoerde Welzijnswet 1994 geprobeerd tegen te houden met mijn bevindingen bij parlement maar is toch doorgevoerd en de desastreuze effecten zijn verder merkbaar.De neergang van de economie is te danken aan de kabinetten Lubbers I tot en met III met bezuinigingen op Welzijnswerk en verzelfstandiging van woningcorporaties en vrije marktwerking en zelfregulering omdat kabinetten zelf de hand niet op de knip houden en begrotingsfraude plegen en de werkende burgers daarvoor laten opdraaien.Want wie lands economie en het geld-systeem beheert die heeft lak aan zelf opgestelde wet en regelgeving en maakt daar misbruik van.Maar het collectief burgerschap kan een einde maken aan deze machtsverhoudingen door niet meer te stemmen,geen eerbetoon meer aan niet gekozen staatshoofden/bestuurders, minder belastbare producten te consumeren en zuinig te gaan leven en over te stappen naar kleine verzekeraars en banken en zich vooral niet zich geestelijk te laten terroriseren door overheidsmaatregelen en sociale cohesie te tonen met kansarmen.Zoniet dan is onze samenleving gedoemd te verdwijnen met alle gevolgen vandien
Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn in een jachtige en economische samenleving de “geestelijke stoornissen” flink toegenomen.Toeval? Nee dus!
En zijn dus ook het aantal GGZ instellingen toegenomen zoals de landelijke RIBW”s met hun beschermde woonvormen en zorgzwaartepakketten waar medewerkers die aanvragen maar die bestaan merendeel uit gebakken lucht want clienten ondervinden geen hulpverlening of begeleiding en dat bewijst het scriptieonderzoek wel met de titel “RIBW denkt met je mee”.
Ook de psychiatrische instellingen schoten als paddestoelen uit de grond en waar daarnaast opleidingsinstituten werden opgericht voor aankomende psychiaters om zo meer AWBZ ondersteuning binnen te halen door patienten te indiceren die niets mankeren maar om zo pseudo-wetenschap in stand te houden en de pharmaceutische industrie aan werkgelegenheid te helpen.
Met het handboek DSM VI kan elke patient een geestelijke stoornis uitzoeken die AWBZ vergoed word en zo liep de PGB fraude nog verder uit de hand.
Maar bestaan er wel geestelijke stoornissen?Is het niet gewoon een atuurlijke reactie op een drukke en hectische maatschappij en in het ergste geval egocentrische gedrag ter zelfbescherming van geest en lichaam.
Want wat mij steeds opvalt de tegenwerking die je in je leven ondervind als je voor je sociale rechten opkomt en bepaalde negatieve feiten aan het licht brengt die plaats vinden in onze zogenaamde “vrije samenleving”ën dat de Rijksoverheid iedereen controleert als burgers in het belang van de vrijheid en democratie en algemeen belang hun meningen ventileren.
In dat kader word er ook psychologische spelletjes met nadenkende burgers gespeelt om hun geestelijk onderuit te halen en dan de staatspsychiatrie toe te passen en met de wet Bopz in de hand burgers die een gevaar voor de heersende elite voorgoed op te bergen.