Rutte: bezuinigingen 18 miljard op schema
Mark Rutte – Minister President van Nederland – Geboren: 1967 Nederland – Alleenstaand
-
- Jaar: € 144.500,00
- Maand: € 12.041,00
- Week: € 2.890,00
- Dag: € 578,00
Het kabinet ligt op schema om gedurende deze kabinetsperiode 18 miljard te bezuinigen. In 2011 zijn alle geplande besparingen gerealiseerd. Dat zei premier Mark Rutte vandaag tijdens de persconferentie na de ministerraad.
Rutte liep hiermee vooruit op de jaarlijkse Verantwoordingsdag op de derde woensdag in mei. Tijdens deze ‘gehaktdag’ legt het kabinet verantwoording af voor haar beleid tot dan toe.
Volgens Rutte ‘ligt het kabinet op koers’ om de bezuinigingen door te voeren. Ook is de regering volgens de premier succesvol bij het verminderen van de regeldruk, een andere doelstelling van het kabinet.
RMO: bezuinigingen AWBZ leiden tot ongewenste gevolgen
Overheidsorganisaties kunnen zuiniger met hun budgetten omspringen. Er heerst een cultuur om geld op te maken, vooral uit angst om later op de begroting gekort te worden. Een cultuur van zuinigheid zou een forse besparing op de overheidsuitgaven kunnen opleveren. De prikkel om dezelfde doelen met minder geld te behalen, is echter structureel afwezig. Dat blijkt uit een rapport van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) dat aangeboden is aan de minister-president en de vice-premiers.
AWBZ
In het advies kaart de Raad onder meer een aantal mechanismen aan die gewoonlijk bij bezuinigingsrondes optreden. Een daarvan is dat bezuinigingen vaak generiek in plaats van specifiek plaatsvinden. De pakketmaatregel AWBZ kan bijvoorbeeld onnodige aanspraken verminderen, maar tegelijk voorzieningen weghalen bij degenen die deze voorziening echt nodig hebben, zoals bijvoorbeeld de groep van licht dementerenden die thuis wonen – wat vervolgens op een andere begrotingspost weer tot stijgende uitgaven leidt.
Een ander mechanisme is dat bezuinigingen vaak leiden tot reorganisaties die op den duur juist meer geld kosten. Dat houdt verband met het alom aanwezige streven naar integraal, ontkokerd beleid dat gepaard gaat met veel energieverlies naar overkoepelende, coördinerende instanties. Er valt dan ook veel (financiële) winst te behalen door het schrappen van allerlei coördinatielagen binnen de overheid. Dit komt bovendien de kwaliteit en nabijheid van de dienstverlening ten goede.
Wachtlijsten jeugdzorg
Een onderliggende boodschap is om de overheid te ontlasten door de samenleving meer ruimte te laten om dingen zelf te doen. Dat vraagt in veel gevallen om bewust ander beleid. Zo constateert de Raad dat het huidige beleid van risicopreventie en monitoring van de jeugd een aanzuigende werking heeft op wachtlijsten en ook te veel van de jeugdzorg verwacht, met alle financiële gevolgen van dien. Eigenlijk springt de overheid in een gat dat de sociale omgeving laat liggen, en waardoor diezelfde omgeving ook steeds minder haar verantwoordelijkheid kan nemen. Door de kringen rondom gezinnen zelf meer aan zet te laten zijn, kan een dubbele doelstelling worden behaald: zowel besparing als meer betrokkenheid.
De RMO heeft zijn advies geschreven ten behoeve van de ambtelijke opdracht om structureel 20 procent te bezuinigen op de overheidsuitgaven. De Raad heeft dit aangegrepen om een aantal richtinggevende principes te formuleren die de publieke sector goedkoper kan maken door de kwaliteit te verhogen. De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling adviseert regering en parlement over sociale verhoudingen in Nederland. De sociale infrastructuur staat centraal. We doen dat niet vanuit een ivoren toren. We gaan het land in, beleggen expert meetings en praten met sleutelfiguren. Soms laten we onderzoek doen om feiten boven tafel te krijgen.
Bron: RMO
‘Rijk geeft blindelings 6 miljard subsidie uit’
De overheid heeft geen idee of subsidies effect hebben. Ze worden nauwelijks geëvalueerd. De geldkraan is nog nooit dichtgegaan na een kritische evaluatie. Dit oordeel velt de Algemene Rekenkamer over het subsidiebeleid van het Rijk.
DEN HAAG – De rekenkamer controleert of de inkomsten en de uitgaven van het Rijk kloppen en bekijkt of beleid uitpakt zoals het was bedoeld.
Vorig jaar gaf de rijksoverheid voor 6 miljard euro aan subsidie, verdeeld over 633 regelingen. Volgens de rekenkamer is het doel van subsidies vaak onduidelijk. ‘Of de door de minister beoogde doelen gehaald zijn, valt dan niet goed te zeggen’, schrijft de rekenkamer.
De rekenkamer hamert al jaren op het gebrekkige toezicht op overheidssubsidies. Wettelijk moeten langlopende regelingen eens in de vijf jaar worden geëvalueerd.
Ministers houden zich daaraan totaal niet. De afgelopen vijf jaar is volgens het kabinet van 111 regelingen een evaluatie gemaakt. ‘Dit aantal blijkt niet te kloppen.’ Volgens de rekenkamer ging het om slechts 81 subsidies. Daarbij werd lang niet altijd naar de effectiviteit gekeken. ‘In slechts negen gevallen kunnen we op basis van de evaluatie met zekerheid iets zeggen over (in)effectiviteit: in vier gevallen is aannemelijk gemaakt dat de betreffende subsidie in ieder geval deels wel werkt’, schrijft de rekenkamer. Het ging bij deze negen regelingen in totaal om 50 miljoen euro subsidie.
Deze praktijk heeft grote risico’s: beslissingen van ministers zijn niet goed onderbouwd en de Tweede Kamer wordt mogelijk niet goed geïnformeerd. Recent heeft de Tweede Kamer in drie gevallen onvolledige informatie gekregen. Toen werden alleen de positieve conclusies over het effect van een subsidie vermeld. Dit gebeurde bijvoorbeeld in maart vorig jaar toen de huidige vicepremier Maxime Verhagen – destijds minister van Buitenlandse Zaken – een evaluatie van de Atlantische Commissie naar de Kamer stuurde. De zes positieve conclusies uit het rapport meldde hij in een begeleidende brief aan de Kamer, de drie minder positieve liet hij weg.
De rekenkamer beklemtoont dat subsidieregelingen fraudegevoelig zijn. Voor subsidies tot 125 duizend euro hoeft nauwelijks verantwoording te worden afgelegd door de ontvanger. Daardoor vermindert weliswaar de administratie voor de ontvanger, stelt de rekenkamer, ‘maar neemt het risico op misbruik en oneigenlijk gebruik toe’.
Zorg + Welzijn
4 Reacties (4) Lees de reacties bij dit artikel » Reageer op dit artikel »
Bezuinigd
De Raad voor de Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) publiceerde maandag het advies: “Sociaal bezuinigen”. Aanleiding voor dit ongevraagde advies is de instelling van een twintigtal ambtelijke werkgroepen door het kabinet. Die moeten onderzoeken hoe er vanaf volgend jaar structureel 20 procent kan worden bezuinigd op de netto-uitgaven van de overheid.
Specifiek
De RMO wil vermijden dat kwetsbare mensen en sociale structuren de dupe worden van de bezuinigingen. De Raad pleit voor meer specifiek beleid, dus bezuinigingen op specifieke groepen in plaats van het wegbezuinigen van een algemene maatregel. Een voorbeeld is de pakketmaatregel AWBZ, waarbij de ondersteunende begeleiding voor mensen met lichte aandoening wegvalt. Thuiswonende dementerenden dreigen eronder te lijden. ‘Als je algemeen een klein beetje bezuinigt, leidt dat er toe dat de overheid dat later weer moet repareren voor mensen die tussen wal en schip vallen,’ aldus Janssens.
Prikkels
Veel geld is te besparen, volgens de RMO, door positieve in plaats van negatieve prikkels te geven voor efficiënt gebruik van het overheidsbudget. ‘Houdt een manager of leidinggevende geld over, dan wordt hij een jaar later gekort op zijn budget. Dus gaan publieke diensten zoveel mogelijk geld uitgeven. Beter zou zijn dat geld bijvoorbeeld voor andere doeleinden in de organisatie in te zetten. Dat vergt ook een cultuuromslag bij overheidswerkers. Zij moeten in beeld houden dat ze niet het geld voor henzelf besteden, maar voor de belastingbetaler.’
Vakmanschap
Het veelgeprezen integrale beleid als de oplossing voor bureaucratie en klantvriendelijk leidt tot meer ellende van protocollering en coördinatie, constateert de RMO. De Raad pleit voor herwaardering van het vakmanschap van de werkenden. De professional moet de verantwoordelijkheid krijgen. Maar die is veel professionals in bijvoorbeeld de jeugdzorg en de ouderenzorg juist ontnomen. Mede dankzij marktwerking (zo efficiënt en goedkoop mogelijk) en ernstige gebeurtenissen (bijvoorbeeld in de jeugdzorg).
Incidenten
‘De overheid moet stoppen om op incidenten te reageren’, meent Janssens, ‘en te denken dat ze door monitoring en protocollering alles in de vingers krijgt. De overheid moet loslaten, meer duidelijk maken: “Daar zijn wij niet voor”. Laat het gezin of de omgeving van de patiënt een grotere rol spelen bij de zorg.’ Volgens de RMO kunnen vrijwilligers meer en beter ingezet worden bij de zorg voor mensen in de wijk. Janssens: ‘Maar vaak lopen vrijwilligers aan tegen de argwaan of de competentiediscussie van professionals.’
Link: Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling, ‘Sociaal bezuinigen’
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier </L>aanmelden.
Reacties (4)
ambtenaar | 22-01-2010 | 08:56
De overheid dient bij de verlening van haar diensten altijd te streven naar continue verbetering. Effectief en efficient inzetten van de beschikbare middelen staan vaak op gespannen voet met elkaar. Het is beter effectief te zijn dan slechts te streven naar efficientie. Ik kan de constateringen en bijbehorende adviezen die in dit artikel gegeven worden onderschrijven. Daarbij wil ik wel graag de kanttekening plaatsen dat het begrip de overheid of overheidswerkers generaliserend overkomt. Er zijn binnen een organisatie altijd mensen te vinden die het profiel van “de ambtenaar” op het lijf geschreven zijn, maar dat zijn eerder uitzonderingen dan regel. Bij de besteding van belastinggeld wordt door mij als medewerker van een provincie altijd een weging gemaakt tussen kwaliteit en prijs. Dat is ook ons beleid.
Ik heb een klacht over deze reactie »
een moeder | 18-01-2010 | 09:09
Als wij ouders/kennis/buurt enz. niet voor deze kwetsbare groep opkomen krijgen we het stop maar weg syndroom weer.
met andere woorden tehuizen/instellingen. huis bezoeken zou de instantie’s/overheden/gemeentes sieren
Joke Zwanikken Leenders | 18-01-2010 | 06:30
Zoalng als ik werk ,49 jaar in de ggz ,is de chronisch patient in de ggz de dupe , welke regelking dan ook,
zij kunenn zich zelf moeilijk, niet verdedigen ,iedereen praat
OVER hen.
Wij, moeten voor hen opkomen en zorgen dat ze de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Hoe komt het.
Zij kosten veel geld en brengt niets op.
Denkt men ,overal,
Ga eerst met die mensen praten en werken ,
Joke Zwanikken Leenders | 18-01-2010 | 06:30
Zoalng als ik werk ,49 jaar in de ggz ,is de chronisch patient in de ggz de dupe , welke regelking dan ook,
zij kunenn zich zelf moeilijk, niet verdedigen ,iedereen praat
OVER hen.
Wij, moeten voor hen opkomen en zorgen dat ze de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Hoe komt het.
Zij kosten veel geld en brengt niets op.
Denkt men ,overal,
Ga eerst met die mensen praten en werken ,
|
|||||||||||||||||||||||||||||
––
|
