From: jvwzakelijk@gmail.com
To: Bob.Weijers@kro.nl
Subject: RE: Contactgegevens Housing First
Date: Thu, 25 Nov 2010 18:26:30 +0100
Ik kijk graag naar Brandpunt.
Sent: donderdag 25 november 2010 12:00
To: ‘jvwzakelijk@gmail.com’
Cc: Klundert, Grace van de
Subject: Contactgegevens Housing First
Housing First Utrecht
|
Onderdeel van Stichting De Tussenvoorziening
|

|

Bob Weijers
Productie Assistent
KRO Brandpunt
T. 035 671 3743 | M. 06 1318 9666 | W. www.kro.nl| E. bob.weijers@kro.nl
ribw begeleid wonen echt zo begeleid?
![]() |
Ingezonden lezersartikel door: realsuus (Zwolle)
|
het begin verliep daar heel goed en hij kreeg complimenten dat hij best zelfstandig was met koken en schoonmaken. de eerste goede indruk dus.
vanaf februari 2010 kreeg hij in het begeleid wonen een appartement toegewezen die hij ook aannam. en daar begon het eerste probleem wat niet door de beugel kon. via een chatsite van een game kende hij verschillende mensen waarvan eentje een vrouw van 27 zijn begeleidster weer kende. toen haar iets niet zinde wist ze bij de begeleidster het dossier van hem in handen te krijgen. iets wat absoluut niet mocht gebeuren en ook strafbaar is. mijn goede vriend ging verhaal halen bij zijn begeleidster en die gaf hem daarop een officiele waarschuwing want zij was de baas. in de hele tussentijd was hij ook sinds januari werkloos en kreeg voor drie maanden bijstand. een persoon die bij ribw zit heeft normaal gesproken recht op een uitkering maar hij werd er voor afgewezen. met als gevolg geen inkomens meer. ondertussen ging hij door andere trammelant naar een nieuw ribwhuis en daar werden alle problemen vermedigvuldigt. hij werd niet toegelaten voor een opleiding omdat die al vol was maar kreeg wel studiefinanciering. omdat hij inmiddels schulden had voelde hij zich noodgedwongen de studiefinanciering te blijven houden om alles te blijven betalen aan rekeningen. zijn begeleiding wist dat en liet het alsof zoiets normaal is gebeuren. voor de rest wonen er in dat huis twee andere bewoners waarvan eentje voor mijn vriend en huisgenoot sfeer onleefbaar maakt door ze proberen wegtepesten, onzinnige klachten door te geven en ze afteluisteren. kortom geen privecy. en wat zegt de begeleiding hier over? julliie zullen vast zelf naar gemaakt hebben. ondertussen loopt dit verhaal nog door en situatie word steeds ernstiger. mijn goede vriend en zijn huisgenoot die hier onder lijden krijgen het steeds zwaarder. internet en televisie zijn door hoge schulden afgesloten. de huisgenoot is depressief aan het worden, mijn goede vriend gaat hier ook aan onderdoor. ook heeft begeleiding gedreigt om muziekapparatuur intenemen terwijl dat niet eens mag en de andere huisgenoot lacht hier samen met begeleiding om.
en dat is dus het ribw begeleid wonen in zwolle!
dat is toch niet normaal?!

Het concept is overgewaaid uit de Verenigde Staten en is gebaseerd op het idee dat een eigen stek en persoonlijke begeleiding de opmaat vormen voor re-integratie. Housing First ging in 2006 in Amsterdam van start en zag sindsdien 123 daklozen langskomen. Uit een onderzoek van het Nijmeegse UMC Radboud blijkt nu dat daklozen die sprong nauwelijks maken.
Hoewel ze zich in hun nieuwe onderkomen veel beter voelen, lukte het slechts zeven van de 123 deelnemers om de huurwoning op hun eigen naam te krijgen. Voor de overigen geldt dat het onderkomen op naam staat van Discus, onderdeel HVO Querido, de grootste welzijnsorganisatie van Amsterdam. Deze ex-daklozen worden nog zeer intensief begeleid.
Dat slechts zeven van hen op eigen benen kwam te staan, is opvallend, gezien de doelstelling van Housing First: maatschappelijke participatie. Daarbij: 78 procent van de deelnemers noemt een eigen woning hun uiteindelijke streven. In dat geval is begeleiding, voor bijvoorbeeld financiën of dagbesteding, minder aan de orde. Voor deze begeleiding ontvangt Discus elk jaar van zorgverzekeraars 26.000 euro per persoon. De gemeente Amsterdam betaalt ook mee aan Housing First, bijvoorbeeld voor de inrichting van de woningen.
Alle inspanningen ten spijt: dit leidt ook niet vaak tot het vinden van (vrijwilligers)werk. Van 64 geïnterviewde ex-daklozen waren er (medio 2011) slechts 26 aan het werk. Veertien deden dit vrijwillig, twaalf betaald. Gemiddeld verdient de laatste groep hiermee veertig euro per week, met uitschieters tot 240 euro.
Toch moet het project niet als mislukt beschouwd worden, betoogt Wessel de Vries, manager bij Discus. “De kosten mogen dan hoog lijken, maar als deze mensen op straat leven kosten zij de maatschappij meer.”
Als verzachtende omstandigheid voor de slechte doorstroom naar een eigen woning wijst De Vries op de schuldenberg van 12.000 euro die de daklozen gemiddeld meetorsen. “In de drie jaar dat er normaliter voor schuldsanering uitgetrokken wordt, willen de meeste deelnemers liever nog geen woning op naam. Want als het onder onze vleugels financieel een keer misgaat, kunnen wij een maandje huur voorschieten. Dat gebeurt ook. Wanneer ze hun woning rechtstreeks van een woningcorporatie zouden huren, kan dat niet.”
De Vries wijt de lage arbeidsparticipatie aan de economie in combinatie met het feit dat voor het project verslaafden met psychische problemen zijn geselecteerd. Hij noemt het om die reden positief dat driekwart nog steeds in hun woning zit. “Slechts drie procent moest het traject vanwege overlast verlaten. Met díe cijfers zijn wij natuurlijk zeer tevreden.”
‘Dokter Bibber’ moet appartement aan Walstraat uit
door de redactie
Dokter Bibber’ moet appartement aan Walstraat uit na burengerucht
ZWOLLE – Horendol werden buren van een bewoner van de Walstraat.
De man die zich Dokter Bibber noemde, had de gewoonte om ‘s nachts urenlang een schuur- machine/trilapparaat tegen de muren te houden. De buren van het appartementencomplex aan de Walstraat waren de overlast zo spuugzat, dat woningstichting Openbaar Belang geen andere keuze zag dan om naar de rechtbank in Zwolle te stappen, en ontruiming te eisen. De Zwollenaar was al talloze malen gewaarschuwd, maar trok zich nergens iets van aan.
De man was in het kader van begeleid wonen in 2003 in de Walstraat beland. De afgelopen tijd was er steeds vaker overlast in het gehorige gebouw. De man belde bij iedereen aan (ook ‘s nachts), hing briefjes op, maakte veel herrie, liep te schreeuwen en was al meermalen dreigend geweest tegen een bovenbuurvrouw. Vooral het slaan tegen de muren en het nachtelijk gebruik van een gonzend trilapparaat maakte de buren stapelgek.
In reactie op alle klachten kaatste de man de bal terug. Hij beweerde dat juist zijn buurvrouw allerlei overlast veroorzaakte en dat hij niks anders deed dan daarop reageren. Maar Openbaar Belang vond dat de man wel wat verder was gegaan dan ‘reageren’. Ook de politie ziet de man als ‘doorgedraaid’. Allemaal reden voor Openbaar Belang om ontruiming van de woning te eisen bij de kantonrechter. Mede omdat de overlast niet lijkt te stoppen en de man ook de hulp van het RIBW (begeleid wonen) niet meer accepteert, ziet de kantonrechter geen andere mogelijkheid dan de man uit het appartement te zetten. Hij krijgt een week om zijn biezen te pakken.
Ps.Dit artikel over mij stond na de woningontruiming aan de Walstraat 9a waarbij het slot van de voordeur werd uitgeboord in de Stentor,de huissleutels heb ik nog steeds in mijn bezit.
Allerlei valse beschuldigingen en ik noemde mijzelf geen dokter Bibber en waar de Stentor geen wederhoor heeft toegepast net als in 2003 en waar ik een klacht neerlegde bij de Raad voor de Journalistiek die toen gegrond werd verklaard.Zoals gezegd,ik had geen schuurmachine in mijn bezit maar mijn bovenbuurvrouw met het pseudoniem Nouk Star.echte naam Anouk Murre. ging daar in de ochtend om 8 uur wel mee aan de slag.
Zicht op Potgietersingelpark en slaapplek dakloze Ruud Donker
Een jaar lang klachten neerleggen bij woningstichting Openbaar Belang contactpersoon Mevr/ Dianne Bosschloo en de politie Zwolle over de lawaaioverlast veroorzaakt door mijn bovenbuurvrouw en waar niet of amper op werd gereageerd maar toen werd de zaak op een smerige manier omgedraaid en werd ik van lawaaioverlast beschuldigd en de woning uitgewerkt maar er zit meer achter want ik kwam erachter dat er opzet in het spel was.
Ik zou bij alle buren hebben aangebeld maar dat verhaal klopte ook niet en een wijkagent de Hr. B. B.van politie Zwolle-centrum verklaarde namens de politie dat ik totaal geestelijk doorgedraaid was maar Mevr. Kooy psychiater bij Dimence zal een andere verklaring afleggen die ik op papier heb dat ik geestelijk goed in orde ben.
De wijkagent Bert Bakker van bureau Zwolle-centrum belde mij twee maanden voor ik de dagvaarding kreeg om ter zitting te verschijnen voor de woningontruiming op met de mededeling dat ik maar beter kon gaan verhuizen en uit Zwolle vertrekken anders zou woningstichting Openbaar Belang mij de woning uitzetten.
Ik zei hem dat hij meer wist dan ik en toen was dat de bevestiging dat de politie Zwolle samenwerkte met de zwolse woningcorporaties in het onder druk zetten van daklozen die teveel wisten en hun mond daarover open deden.
Wijkagent B.B. is niet lang na mijn woningontruiming op 10 september waar mijn persoonlijke eigendommen zo de container in werd gedonderd en na 3 maanden vernietigd zonder dat ik daar bericht over kreeg overgeplaatst en de politie Zwolle -Ijsselland moest tot de ontdekking komen dat er nu een dakloze was die niet wegvlucht voor geestelijke terreur.
Maar ik ben niet de enigste dit dit is overkomen.
Ik kwam er ook snel achter dat Zwolle geen stad is maar een smerig gereformeerd roddeldorp want nadat ik mij op 16 september 2008 had aangemeld bij de leger des heils nachtopvang en ik mijn postadres moest veranderen ging ik naar het daklozenteam van de gemeente Zwolle om de adreswijziging door te geven en een van de medewerkers de Hr. Henri v/d Brink stond mij lachend in het gezicht te vertellen dat de bewoners van de Walstraat blij waren dat ik opgerot was mar gezien de louche figuren waar hij contact mee had verbaas ik mij nergens meer over en ik zei hem kalm maar zijn werk te doen anders kon hij in de problemen komen en zijn collega Remco Tijhuis waarschuwde hem om mij serieus te nemen.Het rode kruisje in het witte vlak aanklikken met linkermuisknop.
Subject: handel en wandel leger des heils
Date: Tue, 27 Sep 2011 10:25:51 +0200
Helpt het leger mensen?
Niet dus ze geven zichzelf uit als een hulpverlenende instantie maar het draait alleen om geld, met wat voorbeelden zal ik dit duidelijk proberen te maken.
Het leger heeft het voor elkaar dat zij gezamenlijk met de herberg een post adres mogen verstrekken
Hier rekenen ze het lieflijke bedrag van twee honderd zeventig euro voor, daar krijg je wat voor zou je denken!
Mooi niet een slaapplek in de wasruimte vanm een kerk en eenn dag opvang (in een oud afgekeurd school gebouw) dit pratenn zij goed met de uitspraak “wij zijn een laagdrempelige opvang”
Wat kun je daar verwachten wat je ook doet niets wordt geregistreed alleen wat je verbruikt aan eten voorbeeld per overnachting ag je niet meer dan 1vleesbeleg en 1 kaas gebruiken
De dag opvang word bijna platgelopen door andere zogenaamde hulp instanties (verslavingzorg alcohol en drugs) die komen daar binnen stormen lachen en doen verder niets Nou ja ze rijden mee op de soepbus
Wil je niet meewerken aan een dor hun uitgestipeld project dan laten ze je op alle manieren stikken.
Ze noemen zich wel laagdrempelig maar achter zit een hele batterij aan zogeneemde hulpverlening klaar om toe te slaan wanneer een client murf is.
Die lui zie je haast nooit de rest van het personeel kan amper de bar bedienen signaleren hoe het met mensen gaat ze zijn ook niet in staat om zeflstandig iets te organseren.
Het gevolg is dann ook dat de clieenten drugs gaan gebruiken of aan de alcohol gaan,kortom ze zoeken hun vertier buten.
Het leger doet zich zo groot voor maar er is nog nooit eent dagje uit of iets van vakantie voor deze mensen geoorganizeerd
Ga je akkoord met hun hulp dan denken ze zo “de eerste ciz indicatie is binnen nu ervoor zorgen dat de persoon niet te snel opknapt”
Van e.h.b.o of brand beveiliging hebben ze nog nooit gehoord (het mag per slotte niet te veel geld kosten toch)
Ik kwam daar terug met een hersenbloeding,het leger zouwel voor me zorgen (zonder enige kennis van zaken)
Dus ik zit tussen een stel ADHDers drugs gebruikers en alcoholisten (prikkels mag ik niet hebben)
Prikkels mag ik niet teveel hebben ,ik zit daar de hele dag in de herrie ik heb geen plek om me terug te trekken.
Later kwam ik er per toeval achter waarom niemand zich met mij bemoeide, iemand van het ziekenhuis had gebeld dat ik terug zou komen
en een mailtje naar de rest van de collega’s gesttuurd dat ik niets mankeerde.
Ik ben daar turuggekomen wegens valsle informatie van het leger,zij kondenn mij een plaats bieden waar ik verder kon herstellen
Ik zat bij dat gesprek en heb het geprobeerd tegen te houden, maarja dan loop je tegen het bekende probleem aan.
Er praten twee mensen met de zelfde opleiding samen ze doen de moeite om naar je te luisteren maar beslissen over je wat je ook zegt
Ik moet ongeveer vier kilometer lopen van de nachtopvang naar de dag opvang,weer komt er zo’n superbegeleider vragen ofdat lukt.
Mijn antwoord is NEEN de volgende vraar is hoe doet u het dan? hem verteld dat ik van bankje naar bankje liep om uit te rusten, zijn vraag was
“staan er wel genoeg bankjet dan?” Ik heb dit ontkent en gevraag of hij er een paar bij kon zeten zij antwoord was “daar moet ik even over nadenken”en liep weg.
Later heb ik een taxivergunning voorgesteld , samen met de verpleegkundige van de GGD stuurde ze me naar een huisarts om er een aan te vraggen Dat mens lachte me bijna uit en verwees me naar het zorgloket van de gemeente
Uit eindelijk heb ik er toch een ïk heb het zelf moeten doen.
DE STRATEGIE HIERACHTER
Het leger pakt alles aan als er geld aan vast zit
Zonder enige kennis van zaken storten zij zich overal in
Als je eenmaal in de handen van het leger valt zit je eraan vast